γράφει ο Γιώργος Χατζελένης
Όσο η Ευρώπη ζούσε κάποιο success story, η Γερμανία ευλογούσε έναν ακροδεξιό άξονα, αποτελούμενο από χώρες-δορυφόρους του Βερολίνου. Έτσι, κάθε φορά που η γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ ήθελε να κάνει μία ακροδεξιά δήλωση, έβαζε μία εκ των Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία και Πολωνία (μερικές φορές Κροατία και Φιλανδία) να μιλήσει στη θέση της. Φυσικά μετά από τις αντιδράσεις των υπολοίπων ευρωπαϊκών χωρών για τις ακροδεξιές τοποθετήσεις των παραπάνω χωρών, ακολουθούσε μία φιλική παρατήρηση από τη μεριά του Βερολίνου προς τη χώρα-ακροδεξιό εκφραστή, η οποία συνοδευόταν με το κλείσιμο του ματιού.
Φυσικά εκείνα τα χρόνια για το Βερολίνο φαινόταν απίθανο οι παραπάνω αυτές χώρες να πατήσουν πόδι και με μία φωνή (κυρίως ακροδεξιά κι αντιευρωπαϊκή) να γίνουν ο κρύος ιδρώτας της Άνγκελα Μέρκελ αλλά και της υπόλοιπης Ευρώπης.
Όταν ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν, ανακοίνωσε τη διεξαγωγή ενός ακροδεξιού δημοψηφίσματος κατά των προσφύγων, όλοι περιμέναμε πως η 2η Οκτωβρίου θα γινόταν μία ακόμη μελανή σελίδα στην Ιστορία της Ευρώπης.
Το κυριότερο όπλο υπέρ του ξενοφοβικού όχι, ήταν η ύπαρξη «τρομοκρατών» ανάμεσα στους πρόσφυγες αλλά και η οικονομική αδυναμία της Ουγγαρίας για την περίθαλψη των προσφύγων (αν και το δημοψήφισμα κόστισε γύρω στα 20 εκατομμύρια ευρώ).
Η υπόλοιπη Ευρώπη αντέδρασε άμεσα. Ο Μάρτιν Σούλτς χαρακτήρισε το δημοψήφισμα ως επικίνδυνο παιχνίδι από την πλευρά της Ουγγαρίας ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση υπενθύμισε ότι το πρόγραμμα αποφασίστηκε με ομόφωνη συμφωνία όλων των κρατών-μελών (φυσικά κανείς δεν το έχει εφαρμόσει ακόμα). Η Ουγγαρία από τη μεριά της απευθύνθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για να απαλλαγεί απ’ αυτήν την ευθύνη.
Κι ενώ η Ευρώπη έτρεμε μπροστά στη δράση ενός τέρατος που η ίδια έθρεψε, ήρθε μία μερίδα πολιτών της Ουγγαρίας που ζητούσε από τους ψηφοφόρους να αγνοήσουν το ακροδεξιό κάλεσμα του πρωθυπουργού τους, διαλέγοντας την αποχή στις κάλπες. Μόνο έτσι θα μπορούσαν να κλείσουν κάποια επικίνδυνα ακροδεξιά στόματα.
Τελικά στο δημοψήφισμα επικράτησε το ακροδεξιό «όχι» με συντριπτική πλειοψηφία 98,3& μόνο που το αποτέλεσμα ακυρώθηκε λόγο της μικρής συμμετοχής, μιας και οι ψήφοι που καταμετρήθηκαν δε ξεπέρασαν το 39,9%. Ένα αξιοπρεπέστατο χαστούκι απέναντι στην ξενοφοβία, το οποίο προκάλεσε τριγμούς κι αλληλοφαγώματα στο χώρο της ακροδεξιάς, μιας κι ο ηγέτης του νεοναζιστικού Jobbik, Γιαμπόρ Βόνα, απαιτεί την παραίτηση του ακροδεξιού ούγγρου πρωθυπουργού.
Για την Ιστορία, η Ουγγαρία είχε δεχτεί να φιλοξενήσει 1.294 ανθρώπους. Μέχρι στιγμής δεν έχει υποδεχθεί ούτε έναν.
