γράφει ο Γιώργος Χατζελένης
Ακροδεξιοί επιτίθενται σε συνεργείο γνωστού τηλεοπτικού σταθμού, την ώρα που η δημοσιογράφος βρισκόταν σε απευθείας μετάδοση κι επικοινωνία με τον παρουσιαστή. Ένα μούδιασμα αμηχανίας έπεσε στο τηλεοπτικό πάνελ. Ο πανικός που προκαλεί μία επιτιθέμενη αγέλη έγινε εμφανής ακόμη και στο Παλαιό Φάληρο. Για λίγα λεπτά ξεχάστηκαν οι χαρακτηρισμοί «αγανακτισμένοι γονείς», «Έλληνες πατριώτες» κι άλλα πολλά που μέχρι πρότινος χρησιμοποιούσαν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για να καλύπτουν την φασιστική φύση αυτών των ανθρώπων, κι αντικαταστάθηκαν με τις λέξεις τραμπούκοι, φασίστες κτλ. Μάλιστα ο παρουσιαστής επεδίωξε να καλέσει το Αστυνομικό Τμήμα του Ωραιοκάστρου λέγοντας πως «κάποιοι κοιμούνται εκεί».
Όπως ήταν λογικό, το συμβάν αυτό έγινε αφορμή να σχολιαστεί αρκετά. Από την μία υπήρχε μία κρυφή απόλαυση για το δάγκωμα του φασιστικού φιδιού στο χέρι που τόσα χρόνια το τάιζε, αλλά από την άλλη ακολούθησε μία ανατριχίλα για το πόσο προβλέψιμοι είναι τελικά όλοι αυτοί οι φόβοι για τους οποίους συζητάμε εδώ και καιρό. Είναι τρομακτικό το ότι όλα κυλούν κατά γράμμα προς την εδραίωση του φασισμού.
Παρ’ όλα αυτά υπήρξαν αρκετοί που πίστεψαν πως το συγκεκριμένο περιστατικό πιθανότατα να αλλάξει την στάση των μέσων μαζικής ενημέρωσης απέναντι στους φασίστες. Ίσως τελικά να τους θορύβησε το γεγονός πως το ατιμώρητο θράσος του δεν έχει όρια και πως κι οι ίδιοι είναι πλέον υποψήφια «θύματά» τους. Δυστυχώς όμως για μένα η παραπάνω αισιοδοξία αποκρουόταν από κάποια λόγια του Μπέρτολτ Μπρέχτ.
«Μία διακήρυξη ενάντια στο φασισμό δε μπορεί να έχει ίχνος ειλικρίνειας, όταν μένουν ανέπαφες οι κοινωνικές καταστάσεις που τον παράγουν σαν φυσική αναγκαιότητα. Όποιος δε θέλει να εγκαταλείψει την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, όχι μονάχα δε θ’ απαλλαγεί από το φασισμό, αλλά θα τον χρειάζεται.»
Και να που τα λόγια αυτά βγήκαν αληθινά την επόμενη μέρα, όπου ο παρουσιαστής όχι μόνο δεν κατηγόρησε ευθέως τους φασίστες-τραμπούκους αλλά ανέλυσε για μία ακόμη φορά την θεωρεία των δύο άκρων κι άφησε να προκληθεί ένα χάος στην εκπομπή του, έχοντας καλεσμένο ως εκπρόσωπο των φασιστών του Ωραιοκάστρου, έναν που κάποτε τον είχαν ειρωνευτεί δημοσιογράφοι του ίδιου καναλιού μέσα από μία σατυρική εκπομπή.
Να λοιπόν που το δαγκωμένο χέρι εξακολουθεί να ταΐζει το φίδι του φασισμού.
