Το 3% των φαντάρων επιχειρεί να αυτοκτονήσει!

Σοκαριστικά στοιχεία για τις αυτοκτονίες στο στρατό αποκαλύπτει έρευνα της Ψυχιατρικής Κλινικής του 414 Στρατιωτικού Νοσοκομείου Πεντέλης που φέρνει στη δημοσιότητα το «Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος»

Στην έρευνα που διενήργησαν οι ιατροί Ορέστης Γιωτάκος και Γιώργος Τσουβέλας διαπιστώνεται το δραματικό αποτέλεσμα της μετατροπής του νέου ειρηνικού πολίτη, που υποχρεώνεται να αφήσει στην άκρη τα όνειρα, τις προσδοκίες και τις σχέσεις του, για να μετατραπεί σε Πολεμιστή που εξυπηρετεί συμφέροντα για τα όποια δε θα ερωτηθεί ποτέ.

«Τα στοιχεία σοκάρουν, σπέρνοντας ανησυχία και έντονο προβληματισμό, καθώς η στρατιωτική και πολιτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, όχι μόνο δεν κάνουν τίποτε για τη βελτίωση της κατάστασης, αλλά αποτελούν παραμέτρους της έντασης των προβλημάτων και της δραματικής επιδείνωσης της στρατιωτικής στράτευσης. Αξίζει να συγκρίνουμε την απόφαση του ΥΕΘΑ Δ.Αβραμόπουλου για συμμετοχή τανκς – αεροσκαφών στις Στρατιωτικές Παρελάσεις, που απογείωσαν το κόστος διεξαγωγής ή τα 500άρικα που μοιράζονται προεκλογικά για ψηφοθηρικούς λόγους  σε συγκεκριμένα τμήματα των Ε.Δ. και της ΕΛ.ΑΣ., διεκδικώντας την πρόσδεση τους στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς με όρους Πραιτοριανών. Ενώ ο μισθός του φαντάρου παραμένει καθηλωμένος στα 8.7 ευρώ, περικόπτονται τα δωρεάν εισιτήρια όσων υπηρετούν στη παραμεθόριο, απογειώνονται οι τιμές στα ιδιωτικοποιημένα ΚΨΜ των Κέντρων Εκπαίδευσης. Και τέλος, διατάσσονται οι συνάδελφοι φαντάροι να επιστρέψουν στην απόλυση τους πουλόβερ-αρβύλες-πετσέτες κλπ. για να ξαναδοθούν τα μεταχειρισμένα είδη στους νεοσύλλεκτους» σημειώνει το Δίκτυο Σπάρτακος.

Τι έδειξε η έρευνα

Στην έρευνα συμμετείχαν 866 υγιή στελέχη και οπλίτες του στρατού, με ανώνυμα ερωτηματολόγια. Από τους συμμετέχοντες, οι 798 (93%) ήταν άνδρες και η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν 29 έτη.

Η μελέτη έδειξε ότι:

• το 12% απάντησε ότι “είχα την αίσθηση ότι δεν αξίζω”,
• το 6 %, “ευχήθηκα να είχα πεθάνει”,
• το 5,6%, “είχα σκέψεις αυτοκτονίας”
• το 2,8%, “είχα επιχειρήσει να αυτοκτονήσω”.

Τα κύρια συμπτώματα άγχους που αναφέρονταν είναι:

• “φόβος ότι θα τρελαθώ”,
• “φόβος ότι θα πεθάνω”,
• “αίσθημα πνιγμονής”
• “αίσθηση απώλειας ελέγχου”.

Σύμφωνα με τους μελετητές “τα ευρήματα της παρούσας μελέτης υποδεικνύουν τη συσχέτιση ανάμεσα στα συμπτώματα άγχους και την αυτοκτονικότητα”. Επισημαίνεται επίσης η ύπαρξη ιστορικού χρήσης ουσιών, αλλά και των διαταραχών του ύπνου, ως σημαντικούς παράγοντες που μπορεί να συμβάλλουν σε μια απόπειρα αυτοκτονίας. Η μελέτη καλεί για “έγκαιρη ανίχνευση και εκτίμηση κινδύνου για αυτοκτονία”.