Με τυμπανοκρουσίες ανακοινώθηκε η ένταξη στο νέο ΕΣΠΑ από την περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, του Δ’ τμήματος του Περιφερειακού δρόμου της πόλεως Χίου. Όμως η χάραξη του έργου αφήνει πολλά ερωτηματικά τόσο για το μέγεθος της επέμβασης στο περιβάλλον, όσο και για το αν θα επιτύχει στην αποστολή του.
Λόγω της στενότητας και του κυκλοφοριακού φόρτου των οδών πόλης της Χίου, ήταν απαραίτητη η κατασκευή ενός δρόμου που θα παρέκαμπτε την πόλη. Το έργο αυτό είχε εξαγγελθεί από την περίοδο διοίκησης του αείμνηστου νομάρχη Χίου Γεωργίου Καλουτά, γύρω στο 1998. Από τότε έχουν περάσει σχεδόν 18 χρόνια και το έργο ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί, αφού το μεν τμήμα από τον παραλιακό μέχρι το γεφύρι του Παρθένη επί της Γ. Βερίτη στο Βαρβάσι είναι υπό κατασκευή, ενώ υπολείπεται η κατασκευή του τμήματος από το γεφύρι του Κουφού ποταμού επί της Σαρικάκη στα Λιβάδια μέχρι τη παραλιακή οδό, βόρεια από το Τάγμα Αγ. Παντελεήμονα, με προβλεπόμενη ημερομηνία ολοκλήρωσης το Δεκέμβριο του 2018.
Όμως και στα ήδη κατασκευασμένα τμήματα δε λείπουν τα προβληματικά σημεία όπως στο τμήμα από τον Άγιο Αρτέμιο μέχρι τα Λιβάδια με τις συνεχόμενες στροφές ή από τα ΣΟΑ μέχρι τη Βερίτη με τα τσιμεντένια τοιχία της υπερυψωμένης οδού, που κάλυψε το χείμαρρο, μοιάζει σαν τα τοιχία να φυλάκισαν τα γειτνιάζοντα σπίτια. Άραγε τι ποιότητα ζωής έχουν πλέον οι κάτοικοί τους, όταν τα σπίτια τους είναι σχεδόν ανήλιαγα και χαμηλότερα από το επίπεδο της οδού, ακόμα κι αν τα τοιχία-μετά από παρέμβασή τους- ταπεινώθηκαν σε ύψος ; Είναι βέβαιο πως και στο τμήμα μέχρι το Τάγμα θα ακολουθηθεί η λογική της κάλυψης του χειμάρρου, όπως συμβαίνει ήδη στον Παρθένη, όπου άδηλη παραμένει η τύχη του λιθόκτιστου τρίτοξου γεφυριού της Λεωφόρου Ενώσεως. Αν και πλέον αποφεύγεται η κάλυψη των χειμάρρων, ως οι φυσικοί αποδέκτες των ομβρίων υδάτων, εδώ συνεχίζουμε να λειτουργούμε με την απαρχαιωμένη και αντιπεριβαλλοντική νοοτροπία της κάλυψης των χειμάρρων ώστε να αποφευχθούν οι απαλλοτριώσεις εκτάσεων ιδιωτών. Σύμφωνα με ειδικούς έργα κάλυψης των χειμάρρων έχουν ημερομηνία λήξης αφού είναι σχεδόν αδύνατος ο καθαρισμός από τις φερτές ύλες, ενώ αυξάνεται ο κίνδυνος πλημμυρών. Να θυμίσουμε πως υπάρχουν αποφάσεις του ΣτΕ για την αποκατάσταση της κοίτης του χειμάρρου της Καντήλας, στη περιοχή του ΙΚΑ, που παρανόμως τμήμα της μετατράπηκε σε οδό από προηγούμενη δημοτική αρχή.
Εκτός από τα παραπάνω είναι άγνωστο αν και το ίδιο το έργο θα επιφέρει πραγματική ελάφρυνση στο κυκλοφοριακό πρόβλημα της πόλης, όταν απουσιάζει η μελέτη κυκλοφοριακόυ φόρτου. Αν το έργο αυτό είχε ολοκληρωθεί το 1980 ή το 1990 σίγουρα θα είχε προσφέρει στη κυκλοφορία. Όμως από την εποχή που μελετήθηκε, έχουν αλλάξει πολλά στη Χίο: Αφενός ο πληθυσμός στο τμήμα Βροντάδου-Χίου-Θυμιανών έχει αυξηθεί και αφετέρου, η πόλη της Χίου έχει επεκταθεί τόσο προς τη Φάρκενα και τον Κάμπο, όσο προς τα Λιβάδια, με αποτέλεσμα ο “περιφερειακός” να καταλήγει στα άκρα του εντός του οικιστικού ιστού και όχι στις παρυφές του, όπως θα περίμενε κανείς, συνδεόμενος με τις τρεις επαρχιακές οδούς (Καρδαμύλων, Βολισσού και Μεστών).