γράφει ο Τέλης Τύμπας
Η δύσκολη αλήθεια είναι ότι η φθηνότερη καμπίνα στο πλοίο από Χίο για Πειραιά είναι κοντά 70 ευρώ, το φθηνότερο κάθισμα 40. Η δύσκολη αλήθεια είναι ότι με τα δεκάδες εκατομμύρια που κέρδισε η ακτοπλοΐα από το προσφυγικό και την μεγάλη πτώση των καυσίμων τα εισιτήρια θα μπορούσαν να πέσουν στο μισό και παρακάτω και το ταξίδι να πέσει από τις 9 στις 6 ώρες — αρκούν 6 ώρες για να μπορείς να φεύγεις από τον Πειραιά στις 4 το απόγευμα μετά τη δουλειά, δηλαδή αρκετά αργά ώστε να είσαι στις Χίο αρκετά νωρίς, στις 10 το βράδυ, για να πιεις κι ένα ούζο. Κι έτσι να υπάρχει μια ισορροπία σε ένα βέλτιστο συνδυασμό συντόμευσης του ταξιδιού χωρίς τις ακραίες ταχύτητες τύπου Αίολος Κεντέρης που επιβάρυναν ανεξέλεγκτα την κατανάλωση καυσίμου. Ένα εισιτήριο πλοίου 15-20 ευρώ κι ένα ταξίδι 5-6 ωρών που δεν θα απαιτεί καμπίνα θα μπορούσε να αλλάξει την τύχη του νησιού. Να διευρύνει αποφασιστικά το βαθμό πληρότητας και να επεκτείνει την περίοδο χρήσης του πλοίου από ευρύτερο αριθμό επισκεπτών ή κατοίκων που ταξιδεύουν. Να πιέσει να τραβηχτεί προς τα κάτω το εισιτήριο του πλοίου για έναν κρίσιμο αριθμό επιβατών που αγοράζουν αεροπορικά εισιτήρια σε τιμές συγκρίσιμες με αυτές της φθηνότερης καμπίνας και απωθούνται από τις 9 ώρες του ταξιδιού (ενώ οι 6 ώρες καθιστούν ελκυστικό το πλοίο και από άποψη χρόνου).
Η δύσκολη αλήθεια είναι ότι ούτε κεντρικά στην κυβέρνηση αλλά ούτε και τοπικά στο ΣΥΡΙΖΑ εργάστηκε κάποιος για κάτι τέτοιο. Με ψέματα επιχείρησαν να καρπωθούν την επαναφορά του καθημερινού δρομολογίου, η οποία στην πραγματικότητα βασιζόταν στις προσφυγικές ροές και τη μείωση του καυσίμου. Μαζί με ψέματα για ανάπτυξη γραμμών και πρόσθεση πλοίων που προβλέψιμα κατέληξε στην αντικατάσταση ενός αποδεδειγμένα καλού πλοίου από ένα με παρελθόν που προκαλεί ερωτήματα. Και χωρίς να αποκλείεται, όπως προειδοποιούν σήμερα τα τοπικά ΜΜΕ, μια επιστροφή στην περίοδο που δεν υπήρχε πλοίο κάθε μέρα. Με τις δεκάδες εκατομμύρια από το προσφυγικό και τη μείωση του κόστους των καυσίμων βρεθήκατε κύριε Μιχαηλίδη με καλύτερες συνθήκες από τους προηγούμενους μνημονιακούς βουλευτές που χρεώθηκαν την κατάργηση του καθημερινού δρομολογίου. Φροντίστε τουλάχιστον να μην χρεώσει εξαιτίας σας ο κόσμος του νησιού στην αριστερά τα χειρότερα και σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα.
Μεγάλες οι ευθύνες και των αιρετών, αντιπεριφερειάρχη και δημάρχου, αλλά και όσων παρασύρονται μαζί τους στη λάθος ιεράρχηση, με εσφαλμένους στόχους. Πρώτον, το αεροδρόμιο μάλλον δεν επεκτείνεται πρακτικά με την ισοπέδωση των απαλλοτριωθέντων προς βορρά εκτάσεων. Η καταστροφή ενός ακόμη τμήματος του Κάμπου μπορεί και να έγινε χωρίς λόγο, καθώς η πραγματική επέκταση προϋποθέτει μια πολύ προβληματική διαπλάτυνση. Τόσο προβληματική που κανείς, για χρόνια, δεν είχε βρεθεί να αναλάβει να τη μελετήσει (πόσο μάλλον να την υλοποιήσει). Την ίδια στιγμή που η επιμήκυνση προς τα βόρεια δεν είναι ουσιαστικά αξιοποιήσιμη, λόγω φυσικών και άλλων περιορισμών που αναφέρονται ρητά στις σχετικές μελέτες. Δεύτερον, οι όποιες συνέπειες από την ισοπέδωση των απαλλοτριωθέντων εκτάσεων θα έχουν κάποια θετική επίπτωση -αν έχουν- σε μια κατηγορία τουρισμού. Γι αυτή την κατηγορία αλλά και για τον τουρισμό στον οποίο έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα ως νησί συνολικότερα, έχουμε κάποιοι προτείνει πολιτική αξιοποίησης των δημόσιων κονδυλίων που είναι πολύ πιο σίγουρη. Μέρος της οποίας είναι η επιδότηση της γραμμής για επισκέπτες από το εξωτερικό που θα κόστιζε βραχυπρόθεσμα άλλα και μακροπρόθεσμα πολύ λιγότερο από απαλλοτριώσεις και αδύνατες ουσιαστικά επεκτάσεις. Πολιτική που θα επωφελείται επιπλέον από τα φθηνότερα αεροπορικά εισιτήρια που θα φέρει ο ανταγωνισμός με ελκυστικότερα εισιτήρια και συντομευμένους χρόνους ταξιδιού με το πλοίο. Εισιτήρια και χρόνους που θα αφορούν, τρίτον, όλη την οικονομία του νησιού. Δεν είδαμε όμως κύριε δήμαρχε κάποια σύσκεψη και για το ακτοπλοϊκό. Πρωταγωνιστής κι εσείς στο εύκολο λαϊκισμό για το αεροδρόμιο. Όσο για εσάς κύριε αντιπεριφερειάρχη, ένα εισιτήριο πλοίου κάτω από 20 ευρώ, σε 6 το πολύ ώρες, θα υπεράσπιζε τη Χίο ως πατρίδα πολύ περισσότερο από κάποια μεγάλα στρατιωτικά γυμνάσια. Τα οποία μάλιστα κατέστρεψαν στο μοναδικό Μάναγρο, ένα τελευταίο καταφύγιο για το νησί και τη χώρα, κάποια από τα μικρά αλλά πολύτιμα αυτά για τα οποία αξίζει κάποιος να θεωρεί αυτό το νησί πατρίδα. Κι αν έχετε κάποια αμφιβολία για το ότι τη Χίο την θωρακίζει διαφημίζοντάς την στην αστική κοινωνία η έμπνευση που αυτά παρέχουν σε ευαισθητοποιημένους συγγραφείς κι όχι οι λαϊκίστικες συνεντεύξεις δίπλα σε υπουργούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με στολές παραλλαγής, ανοίξτε το Βήμα της Κυριακής που πέρασε.
