Ζητούμενο οι σοβαρές και τεκμηριωμένες απόψεις για το ιστορικό κτίριο και όχι τα λόγια για τη δημιουργία εντυπώσεων
του Βαγγέλη Χαρίτου
Γράφτηκε στον τοπικό τύπο πως ο πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου Χίου κ. Μπελέγρης σκέφτεται να προτείνει στο δήμο τη παραχώρηση στο Λιμενικό ταμείο του κτιρίου του παλιού κινηματογράφου «Ρεξ». Σύμφωνα με τον ίδιο, το Λιμενικό Ταμείο φέρεται να έχει την οικονομική δυνατότητα να αποκαταστήσει σε πρώτη φάση την πρόσοψη του κινηματογράφου. Βέβαια σε αυτό πρέπει να συναινέσει, εκτός από το δημοτικό συμβούλιο, η Κτηματική Εταιρεία του Ελληνικού Δημοσίου, που είναι ιδιοκτήτρια του κτιρίου, αλλά και η Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων.
«Το χρονικό αυτής της συμπλοκής»* του δήμου Χίου με το «Ρεξ» ξεκινά από το έτος 2000. Τότε, η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου εξαγόρασε το κτίριο από τον ιδιώτη κάτοχό του και έπειτα το παραχώρησε στο δήμο Χίου για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, (είκοσι χρόνια) με τον όρο να το επισκευάσει. Μετά από χρόνια παλινωδιών των έως σήμερα δημοτικών αρχών και διάφορα σενάρια που είδαν το φως της δημοσιότητας, όπως ενοικίαση σε αλυσίδα κινηματογράφων, στέγαση παραρτήματος του ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού, παραχώρηση σε ιδιώτη αλλά κανένα να μην ευοδώνεται, σήμερα κάτι μοιάζει να κινείται. Όλα αυτά τα χρόνια το κτίριο ήταν ουσιαστικά αποθήκη του δήμου όπου μπορούσε να δει κανείς από παλιούς φανοστάτες μέχρι ψηφοδέλτια εκλογών και βεβαίως όλα τα στοιχεία της διαρρύθμισης σε χώρο διασκέδασης. Η αξία του κτιρίου τόσο αρχιτεκτονικά όσο και ιστορικά, ποτέ δεν ευαισθητοποίησε τις δημοτικές αρχές που το θεωρούσαν ως βάρος – σε δημοσίευμα τοπικής εφημερίδας σχετικά με το καθαρισμό του εσωτερικού του κτιρίου ο αντιδήμαρχος κ. Καραμανής φέρεται να δήλωσε πως πρέπει να μείνουν μονάχα οι περιμετρικοί τοίχοι (!) – σε αντίθεση με τη Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων που το έχει κηρύξει διατηρητέο (και το εσωτερικό του) με δυο κηρύξεις των ετών 1998 και 2000.
Η πρόταση του κ. Μπελέγρη κινείται μάλλον προς θετική κατεύθυνση, αν και με μια δεύτερη, προσεκτικότερη ματιά μπορούν να αποκαλυφθούν οι ανεπάρκειές της. Αφενός ορθώς αναφέρει πως μετά την επισκευή της πρόσοψης -που όμως θα πρέπει να εγκρίνει τη σχετική μελέτη η αρμόδια Επιτροπή Πολεοδομικού και αρχιτεκτονικού ελέγχου- πρέπει να προχωρήσει (σε σύντομο όμως χρονικό διάστημα) η αποκατάσταση του εσωτερικού με την επικαιροποίηση της υπάρχουσας μελέτης ώστε να μειωθεί το κόστος της. Αφετέρου όμως η γενικόλογη πρόταση της χρήσης ως «κέντρου πολιτισμού ή ψυχαγωγίας» είναι έωλη, αφού στην απόφαση κήρυξής του (2000) αναφέρεται ρητά η χρήση ως κινηματογράφου στον όροφο και με χρήση στο ισόγειο που «θα προωθεί τον πολιτισμό και την τοπική ιστορία ή θα εξυπηρετεί τη χρήση του ορόφου».
Η έκφραση απόψεων για ζητήματα που αφορούν την κοινωνία αλλά και την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου έχουν αξία όταν γίνονται με την απαραίτητη σοβαρότητα και τεκμηρίωση. Στα θέματα αυτά δε χωρούν «πολιτικές φωτοβολίδες» εντυπωσιασμού και δήθεν παραγωγής έργου. Αν πράγματι η παρούσα δημοτική αρχή σκοπεύει να ασχοληθεί με το Ρεξ, αυτό πρέπει να γίνει με τον απαιτούμενο σεβασμό προς το ιστορικό κτίριο για να μην επαναληφθούν λάθη του παρελθόντος, όπως συνέβη στο ξενοδοχείο «Απόλλων».
* Από το «Φράγμα» των Δήμου Μούτση – Κώστα Τριπολίτη
