γράφει ο Γιώργος Χατζελένης
Η Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016, ίσως γίνει ένα νέο χρονολογικό ορόσημο της σύγχρονης ευρωπαϊκής (ίσως και παγκόσμιας) ιστορίας. Όλα τα σενάρια είναι πιθανά, μιας κι έχουν περάσει λίγες μόνο μέρες από την δολοφονία του Ρώσου πρέσβη Αντρέι Καρλόφ στην Άγκυρα. Υπάρχουν όμως και πολλά αναπάντητα ερωτήματα.
Είναι βέβαιο πως η δολοφονία του Ρώσου πρέσβη είναι σοβαρότερη από την κατάρριψη του ρωσικού αεροπλάνου στα σύνορα της Τουρκίας με την Συρία. Κι αν η κατάρριψη του μαχητικού προκάλεσε τον οικονομικό στραγγαλισμό και την μετέπειτα πολιτική και γεωστρατηγική υποταγή της Τουρκίας στην Ρωσία, τι επιπτώσεις θα υπάρξουν τώρα που ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι απομονωμένος και με γυρισμένες πλάτες σε Η.Π.Α. κι Ε.Ε.;
Επίσης αξίζει να σημειώσουμε πως το συμβάν έλαβε χώρα σε μία χρονική στιγμή που το Χαλέπι έπεφτε στα χέρια των δυνάμεων του Μπασάρ αλ Άσαντ, ενώ την ίδια ώρα ο τουρκικός στρατός με συχνές επεμβάσεις κρατούσε χωρισμένες τις κουρδικές περιοχές της Συρίας και του Ιράκ, υπό την ανοχή των Ρώσων.
Ένα τρίτο ερώτημα που προκύπτει αφορά στο κενό ασφαλείας του Ρώσου πρέσβη, σε μία περίοδο συχνών διαδηλώσεων έξω από την πρεσβεία και τα προξενεία της Ρωσίας.
Ήταν τελικά η δολοφονία ένας δάχτυλος διατάραξης των ρωσοτουρκικών σχέσεων; Η Τουρκία δηλώνει αθώα, προσπαθώντας να ρίξει το φταίξιμο στον Φετουλάχ Γκιουλέν ενώ η Ρωσία κρατάει ακόμα τα χαρτιά της κλειστά. Οι σχέσεις των δυο χωρών θα εξαρτηθούν από τα συμπεράσματα που θα βγάλει το κλιμάκιο των 18 Ρώσων ερευνητών, οι οποίοι έφτασαν την Τρίτη στην Άγκυρα. Αν τα στοιχεία που θα συλλέξουν, συμπίπτουν μ’ αυτά που αναφέρει το τουρκικό καθεστώς, τότε πολύ πιθανόν να εξομαλυνθούν οι σχέσεις. Αλλιώς σίγουρα η Τουρκία θα βρεθεί κάτω από ισχυρότερες πιέσεις της Μόσχας.
Μπορεί όμως να εμπιστευτεί κανείς ένα καθεστώς που ήθελε νεκρό τον δολοφόνο του Ρώσου πρέσβη;
