Με ένα μυστικό χημικό κωδικό… C3H8O3
Οι πεταλούδες δεν ρυθμίζουν την θερμοκρασία του σώματός τους, γι αυτό τις βλέπουμε να στέκονται με ανοιχτά τα φτερά τους προς τον ήλιο, μέχρι να ζεσταθούν αρκετά και να αρχίσουν να πετούν. Τι κάνουν όμως τις κρύες μέρες και νύχτες του χειμώνα;
Κάποια είδη περνούν την δύσκολη εποχή του χειμώνα κάτω από έδαφος μέσα σε μυρμηγκοφωλιές, όπου τα μυρμήγκια έχουν υιοθετήσει τις κάμπιες του είδους που εκκρίνουν μελίτωμα που αποτελεί τροφή γι’ αυτά. Να μια έξυπνη επιλογή επιβίωσης…
Άλλα είδη περνούν το χειμώνα στο στάδιο της κάμπιας τυλιγμένα σε φύλλα και εκκρίσεις της κάμπιας που μοιάζουν με τρίχες, και άλλα στο στάδιο της χρυσαλίδας. Μερικά όμως είδη διαχειμάζουν ως τέλεια έντομα, κρυμμένα σε σχισμές δέντρων και βράχων.
Όλες οι μορφές «γλιτώνουν» το ξεπάγιασμα χάρη στο μυστικό «αντιψυκτικό» που κρύβουν στη λέμφο τους και δεν είναι άλλο από τη γλυκερίνη που χημικά μοιάζει τόσο πολύ με το αντιψυκτικό του αυτοκινήτου μας. Η θερμοκρασία στο σώμα μιας διαχειμάζουσας πεταλούδας μπορεί να πέσει πολύ χαμηλά, αλλά η γλυκερίνη στα υγρά του σώματός της θα αποτρέψουν τη δημιουργία κρυστάλλων και έτσι θα επιβιώσει.
Κάποια είδη βέβαια είναι πιο ανθεκτικά από άλλα. Έτσι βλέπουμε μετά από πολύ κρύο την Vanessa atalanta της φωτογραφίας να λιάζεται αλλά και την Inachis io, Danaus chysippus να παρουσιάζονται ξαφνικά μέσα στο χειμώνα μια ηλιόλουστη ημέρα.
(Με πληροφορίες για τη γλυκερίνη από www.naturemuseum.org)
