γράφει ο Τέλης Τύμπας
Το μοναδικό αεροδρόμιο που είχε μέχρι σήμερα παραχωρηθεί σε ιδιωτικά συμφέροντα ήταν το Ελευθέριος Βενιζέλος. Η παραχώρησή αυτή, εξαιτίας του καπέλου των είκοσι περίπου ευρώ σε κάθε εισιτήριο από το αεροδρόμιο αυτό προς το αεροδρόμιο της Χίου, έχει στη μιάμιση περίπου δεκαετία ιδιωτικής λειτουργίας του επιβαρύνει το νησί με ένα ποσό της τάξης των τριάντα περίπου εκατομμυρίων ευρώ. Αυτό προκύπτει από πολλαπλασιασμό του τρέχοντος καπέλου των είκοσι ευρώ ανά εισιτήριο με το ενάμιση εκατομμύριο των επιβατών που ταξίδεψαν από το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος της Αθήνας στο αεροδρόμιο Όμηρος της Χίου στο διάστημα αυτής της δεκαπενταετίας. Το καπέλο αυτό στο εισιτήριο στην διαδρομή Αθήνα-Χίος (σε σύγκριση με την διαδρομή Χίος-Αθήνα) έχει πιθανότατα κοστίσει πολύ περισσότερο στο νησί, εξαιτίας του ότι έχει επιβαρύνει τις μεταφορές-συγκοινωνίες-επικοινωνίες του νησιού γενικότερα. Με αυτό όμως το θέμα όμως δεν έχει ασχοληθεί κανείς από τους ξενοδόχους και τους αρμόδιους του νησιού σε δημαρχίες, νομαρχίες, αντιπεριφέρειες και κοινοβούλιο, εγκλωβισμένοι όπως είναι στη χίμαιρα μιας αδύνατης επέκτασης του αεροδρομίου, ενάντια δηλαδή σε μια ρεαλιστική αναβάθμιση που έπρεπε και θα μπορούσε να είχε γίνει από χρόνια. Με μέρος του ποσού των 30 εκατομμυρίων που έχει χαθεί από την οικονομία της Χίου εξαιτίας του καπέλου της ιδιωτικοποίησης του Ελευθέριος Βενιζέλος να είχε καλύψει αυτή την αναβάθμιση, ενώ το υπόλοιπο, ένα ποσό δεκάδων εκατομμυρίων, να είχε ήδη αξιοποιηθεί για την ανάπτυξη του τουρισμού και της οικονομίας του νησιού με βάση την ανάδειξη της φύσης και των μνημείων του.
Γράφαμε στο Μέρος Α του άρθρου για την πιο δεξιά κι από τη δεξιά πολιτική του φιλομνημονιακού σήμερα ΣΥΡΙΖΑ Χίου και του βουλευτή του για το αεροδρόμιο, καθώς νομιμοποιεί αυτό που δεν τόλμησε κανένα κόμμα και κανένας βουλευτής στο νησί: την αναγνώριση του ΤΑΙΠΕΔ (ή του νέου Υπερ-ΤΑΙΠΕΔ του ΣΥΡΙΖΑ) ως θεσμού που εξουσιοδοτείται να αποφασίσει την υφαρπαγή του αεροδρομίου της Χίου με σκοπό την παραχώρησή του σε ιδιωτικά συμφέροντα. Αγνοώντας όλα τα επιχειρήματα που είχε καταθέσει ο αντιμνημονιακός κάποτε ΣΥΡΙΖΑ για τα σοβαρά οικονομικά και άλλα προβλήματα που θα μπορούσαν να προκύψουν (επιχειρήματα που αποτυπώθηκαν ακόμη και σε κοινοβουλευτικές ερωτήσεις του αντιμνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ—θα τα συγκεντρώσουμε σε επόμενο άρθρο). Παραβλέποντας όμως και κάτι που έχει στο μεταξύ προστεθεί, το οποίο αποδεικνύει ότι τα ιδιωτικά συμφέροντα δεν σκοπεύουν να επενδύσουν δικά τους χρήματα, αλλά θέλουν να αποκτήσουν τα αεροδρόμια με βάση τα καπέλα στα αεροπορικά εισιτήρια των κατοίκων των περιοχών των οποίων τα αεροδρόμια θα ιδιωτικοποιηθούν. Αναφέρομαι σε όσα αποκαλύπτει τελευταία το κίνημα ενάντια στο να παραχωρηθούν σε ιδιωτικά συμφέροντα αεροδρόμια της Κρήτης. Τα οποία δείχνουν ότι η όποια Fraport εμφανιστεί για να «επενδύσει» στο αεροδρόμιο της Χίου έχει πρώτα εξασφαλίσει την υφαρπαγή πολύ περισσότερων εκατομμύριων από την οικονομία του νησιού, στη βάση ενός καπέλου σαν κι αυτού που αναδείξαμε παραπάνω. Και κανείς δεν ξέρει πόσο ακόμη θα βουλιάξει ο τουρισμός και η οικονομία του νησιού γενικότερα από ένα δεύτερο τέτοιο καπέλο (στο Χίος-Αθήνα), όπως αυτό θα προστεθεί στο υπάρχον δρώντας πιθανόν πολλαπλασιαστικά (στο Αθήνα-Χίος).
