της Αντωνίας Αγά
Κάθε καινούρια άνοιξη μαζί με τη χαρά και την ευτυχία που παίρνω από την ομορφιά της φύσης, παίρνω και πολλή πίκρα. Μια βόλτα στα σχινοχώραφα και στις καλλιέργειες που έχει το νησί μας είναι αρκετή, ειδικά τον Απρίλιο για να σε πείσει, ότι αρκετοί συντοπίτες μας δεν έχουν καταλάβει ότι μαζί με το λεγόμενο ζιζανιοκτόνο, σκορπίζουν το θάνατο σε πολλά είδη και πρώτα στον άνθρωπο. Μόνο που στον άνθρωπο ο θάνατος είναι αργός, με ασθένειες όπως ο καρκίνος που φαίνονται μετά από χρόνια. Στη φύση όμως τα αποτελέσματα είναι άμεσα, κιτρινίζουν τα χωράφια από τα ξερά φυτά…
Κάθε ζωντανός οργανισμός που εξαρτάται από αυτά αφανίζεται αμέσως. Πεταλούδες σκουλήκια πουλιά, οι ζωντανοί μικροοργανισμοί κάτω από το έδαφος όπου έχει πέσει το δηλητήριο θανατώνονται. Κάποιοι «ειδικοί» θα σου πουν, ότι αυτό το δηλητήριο σκοτώνει μόνο τα χόρτα. Ψέματα! Σκέψου τον εαυτό σου, να μη σε σκοτώσουν αλλά να σε αφήσουν χωρις τροφή και σπίτι… Έτσι απλά… Αυτό κάνει το δηλητήριο. Κανένας ζωντανός οργανισμός δεν ζει μόνος του, όλοι εξαρτώνται από όλους (και ο άνθρωπος).
Πριν αγοράσεις το δηλητήριο ξανασκέψου το. Σκέψου πόσα λίτρα από αυτό πέφτουν στο μικρό νησί σου και στη θάλασσά σου. Για να είσαι ήσυχος ότι και τα μαστίχια σου και οι ελιές σου θα είναι αγνά ως προιόντα αλλά και η γη σου θα μείνει ζωντανή, υγιής για σένα και τα παιδιά σου.
Σκέψου πριν αγοράσεις το δηλητήριο…
