γράφει ο Κώστας Ζαφείρης
- Το τηλέφωνο με καντράν δίσκου («αποκλείεται να παίρνατε τηλέφωνο έτσι») … α! και το «πάρε το μηδέν».
- Τα κόκκινα τηλέφωνα με κερματοδέκτη και το υπεραστικό από περίπτερο με μετρητή μονάδων (τι; μετράγανε μονάδες;).
- Το καθάρισμα δίσκων βινυλίου με οινόπνευμα κ.λπ. (ξεκαρδισμένος με τη διαδικασία).
- Την ανυπαρξία τηλεκοντρόλ και ο καβγάς για το ποιος σηκώνεται να αλλάξει κανάλι (άντε, δεν είναι δυνατόν).
- Τον εισπράκτορα στα λεωφορεία (δηλαδή τι ακριβώς έκανε;) .
- Τις χειρόγραφες συναλλαγές στις τράπεζες.
- Τις εφημερίδες σεντόνια.
- Το ότι έβλεπες ολόκληρα τάιμ άουτ σε μεταδόσεις μπάσκετ χωρίς διακοπή για διαφημίσεις.
- Το να ψάχνεις (και να βρίσκεις αυτό που ζητάς) στις σελίδες του ογκώδους Τηλεφωνικού Καταλόγου με το λεπτό χαρτί και τα μικροσκοπικά γράμματα.
- Το ότι στις γιορτές υπήρχαν ουρές στο ταχυδρομείο από κόσμο που έστελνε ευχετήριες κάρτες.
- Τις δισκέτες του υπολογιστή, ειδικά όταν τις δει κάπου μαζεμένες.
- Το βίντεο VHS με κασέτες γκουμούτσες.
- Το χειροκίνητο κατέβασμα τζαμιού στο αυτοκίνητο (μεγάλα γέλια στο παλιό αγροτικό αυτοκίνητο).
- Το ότι κάποτε το άπαν της γνώσης ήταν μια πολύτομη εγκυκλοπαίδεια (που την πληρώναμε και με δόσεις).
- Το ότι υπήρξε ασπρόμαυρη τηλεόραση με δυο (!!!!) κανάλια, και το ένα δεν έπιανε καλά.
- Το τηλεγράφημα, τον τηλεγραφητή, τον τηλέγραφο.
- Τις κασέτες, τις ετικέτες τους, τις διάρκειές τους …και το walkman! (και τα cd ψιλοξεπέρασμένα θεωρούνται).
- Τις φωτογραφικές μηχανές με φιλμ, εμφάνιση κ.λπ
- Τον υπολογιστή χωρίς ποντίκι με ασπρόμαυρη οθόνη.
- (Προσεχώς υποθέτω) το φαξ ή τηλεομοιοτυπία, όπως σήμερα το τέλεξ….
