γράφει ο Γιάννης Μακριδάκης
Σήμερα ώρα 6 μμ στη Χίο θα λάβει χώρα στην κεντρική πλατεία της πόλης αντιφασιστικό συλλαλητήριο με αφορμή την επίσκεψη κλιμακίου χρυσαυγιτών νεοναζί στο νησί.
Οι κάτοικοι του νησιού που θίγονται από το χοτ σποτ της βιαλ, ο τοπικός δήμος και τύπος, η περιφέρεια και η εκκλησία, όλοι όσοι δηλαδή εμφανίζουν τα τελευταία χρόνια συμπεριφορά που ρέπει προς τον ρατσισμό και τον ναζισμό έχουν αποκηρύξει την χρυσή αυγή. Προφανώς λόγω φόβου για ενδεχόμενες ποινικές συνέπειες από κάποιον συγχρωτισμό μαζί τους, παρά από ουσιώδεις ιδεολογικές διαφορές. Γενικώς βλέπουμε ότι η χρυσή αυγή ως μπραντ νέημ έχει χάσει το έρεισμά του στις λαϊκές μάζες, στο πολιτικό σύστημα και στην εκκλησία, όπως δηλαδή έπαθε για άλλους λόγους και το πασόκ πριν χρόνια, η ιδεολογία όμως και των δύο ακμάζει ακόμη στη νεοελληνική κοινωνία, και βρίσκει φυσικά, όπως αποδείχθηκε και είδαμε, άλλους πολιτικούς χώρους πρόθυμους να την εκφράσουν.
Τα συλλαλητήρια για το θέμα της ονομασίας του γειτονικού κράτους είναι μια ακόμη απόδειξη του ότι η νεοελληνική κοινωνία βρίσκεται στα όρια του φασισμού, της μισαλλοδοξίας, του ρατσισμού, του νεοναζισμού, και το χειρότερο είναι ότι στην κατάσταση αυτή έχει βρεθεί ασυνείδητα, τελείως ενστικτωδώς, όπως τα ζώα που δεν έχουν μόρφωση και αντιδρούν με το ένστικτο, νιώθει και νομίζει δε η νεοελληνική κοινωνία ότι δεν έχει καμία σχέση αυτό που υπηρετεί και προσωποποιεί και εκφράζει η ίδια, με την ιδεολογία του Χίτλερ.
Βρισκόμαστε δηλαδή ακριβώς, ως ανθρωπότητα, στην ίδια φάση που βρισκόμασταν και το 1930, κατά την οποία φέραμε στο προσκήνιο της πολιτικής μας εκπροσώπησης πανευρωπαϊκά τους φασίστες και τους ναζί επειδή τους υπηρετούσαμε μέσα μας και μας εξέφραζαν, δίχως όμως να συνειδητοποιούμε σε όλο του το «μεγαλείο» αυτό που σήμαινε η πολιτική, και μέχρι πού μπορούσε να φτάσει η δράση της ενστικτώδικης αυτής πολιτικής μας αντίδρασης.
Η ανθρωπότητα διαφέρει από τα υπόλοιπα ζώα στην μόρφωση. Δυστυχώς όμως, ο ρυθμός της προσωπικής καλλιέργειας των ανθρώπων είναι αντιστρόφως ανάλογος με αυτόν της επέλασης του καπιταλισμού, πόσω μάλλον του νεοφιλελευθερισμού στις κοινωνίες τους.
