Η ετήσια έκθεση του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας περιλαμβάνει 13 επιθέσεις στα νησιά του Αιγαίου
Κατά την περίοδο Ιανουαρίου-Δεκεμβρίου 2017, το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας κατέγραψε μέσω συνεντεύξεων με τα θύματα 102 περιστατικά ρατσιστικής βίας με περισσότερα από 120 θύματα. Σε 34 περιστατικά στοχοποιήθηκαν μετανάστες-ριες ή πρόσφυγες λόγω εθνικής καταγωγής, θρησκείας, χρώματος ή/και ταυτότητας φύλου. Σε 7 περιστατικά στοχοποιήθηκαν υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εργαζόμενοι οργανώσεων ή φορέων που παρέχουν υπηρεσίες σε πρόσφυγες. Σε 47 περιστατικά στοχοποιήθηκαν ΛΟΑΤKI άτομα. Σε 11 περιστατικά στοχοποιήθηκαν ιεροί ή συμβολικοί χώροι και η εβραϊκή κοινότητα και σε 2 περιστατικά στοχοποιήθηκαν ημεδαποί λόγω θρησκείας. Σε 1 περιστατικό στοχοποιήθηκε άνδρας Ρομά λόγω εθνοτικής καταγωγής. Σε 37 περιστατικά στοχοποιήθηκαν περισσότερα του ενός θύματος, ενώ σε 55 περιστατικά η επίθεση τελέστηκε από ομάδα (τουλάχιστον 2 ατόμων).
Το Δίκτυο τεκμηρίωσε τη συνύπαρξη αντίρροπων τάσεων εντός της ελληνικής κοινωνίας. Από τη μία πλευρά, ενισχύθηκε η παρουσία ομάδων με ξενοφοβικές ιδεολογίες και εκδηλώσεις οργανωμένης βίας εις βάρος οργανώσεων προσφύγων, μεταναστών, ΛΟΑΤΚΙ και των υπερασπιστών τους. Από την άλλη πλευρά, αναπτύχθηκαν σαφέστερα και ταχύτερα αντανακλαστικά από τις αρμόδιες αρχές. Το Δίκτυο κάλεσε την Πολιτεία να μην εφησυχάσει και να εντείνει τις προσπάθειες ώστε να δημιουργηθεί ένα αδιάτρητο σύστημα, εντός του οποίου τα θύματα ρατσιστικής, ομοφοβικής και τρανσφοβικής βίας θα λαμβάνουν την κατάλληλη υποστήριξη.
Επιθέσεις κατά προσφύγων και υπερασπιστών στα νησιά
Μπορεί η Χίος να απουσιάζει ευχάριστα από την λίστα με τις ρατσιστικές επιθέσεις για την χρονιά που μας πέρασε, ωστόσο το Δίκτυο κατέγραψε 13 περιστατικά κατά αιτούντων άσυλο στη Λέρο και στη Λέσβο και κατά υπερασπιστών στη Σάμο.
Σύμφωνα με το Δίκτυο, η άνοδος της ξενοφοβίας και των ρατσιστικών εκδηλώσεων συνδέεται με την κατάσταση υπερσυγκέντρωσης πληθυσμού για μεγάλο διάστημα στα νησιά, ως συνέπεια της εφαρμογής της Κοινής Δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας. Ως εκ τούτου, παρίσταται η ανάγκη, κατά πρώτον, για επιτάχυνση των διαδικασιών καταγραφής, ασύλου, διαπίστωσης ευαλωτότητας και, εν γένει, όλων των διαδικασιών που σχετίζονται με τον καθορισμό του καθεστώτος, και, στη συνέχεια, για λόγους τόσο ανθρωπιστικούς όσο και αποτροπής όξυνσης κοινωνικών εντάσεων και ακροδεξιάς ρητορικής, για περαιτέρω αποσυμφόρηση των νησιών με μεταφορές στην ενδοχώρα.