γράφει η Ξένια Φύλλα – Γιούργη
Παρακολουθήσαμε χθες το απόγευμα, μια σημαντική πρωτοβουλία της Ελληνικής Μαθηματικής εταιρείας. Η εκδήλωση που έγινε στο αμφιθέατρο του πανεπιστημίου Αιγαίου, περιελάμβανε, αφενός μεν τη βράβευση των μαθητών που διακρίθηκαν στους μαθητικούς διαγωνισμούς της Μαθηματικής εταιρείας, και της μαθηματικής Ολυμπιάδας, και αφετέρου στην επιστημονική, οικογενειακή και κοινωνική ζωή του Χιώτη μαθηματικού Νίκου Σωτηράκη.
Ο πρόεδρος της μαθηματικής εταιρείας του παραρτήματος Χίου κ Παντελής Σαλιάρης μίλησε για το επιστημονικό έργο του Σωτηράκη και ο δημοσιογράφος Δημ. Φρεζούλης μας μετέφερε τις απόψεις διακεκριμένων χίων για την προσωπικότητά του. Όμως η παρουσία στην εκδήλωση της πολύ αγαπημένης φίλης Φανής Ανερούση-Σωτηράκη, μας μετέφερε τον τρόπο ύπαρξης και σχέσης του ανθρώπου που δίνει προτεραιότητα στην αναζήτηση της αληθείας και όχι της χρησιμότητας του προσωπικού οφέλους. Μας έδωσε τη διάσταση της βιωματικής σχέσης με τις αξίες που νοηματοδοτούν την ανθρώπινη ύπαρξη.
Τις αξίες που υπηρέτησε ο Νίκος Σωτηράκης και από την έδρα του καθηγητή μαθηματικών και από την αποστολή του σε διεθνή συνέδρια μαθηματικών, αλλά και από εκείνη του εκπαιδευτικού συμβούλου, στην προσπάθεια της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του Παπανούτσου, το έργο της οποίας αφάνισε η δικτατορία των συνταγματαρχών. Με την ίδια συνέπεια που υπηρέτησε τις αξίες αυτές και στην οικογενειακή και κοινωνική του ζωή, καθώς αναγνωρίζονται στα κείμενα πνευματικής και πολιτισμικής αυτοσυνείδησης που μας άφησε παρακαταθήκη – λόγο υπαρκτικής αφύπνισης, στις ουσιώδεις και πρωταρχικές ανάγκες του ανθρώπου.
Τις αξίες που πλήρωσε με εξορίες και διώξεις από τις διαχρονικές δυνάμεις της υποβάθμισης της ανθρώπου σε ανθρωποειδή.
Σαν ελάχιστη αναγνώριση της προσφοράς του πολυδιάστατου διανοούμενου εκπαιδευτικού και ανθρώπου Νίκου Σωτηράκη προτείνουμε την παρουσία του αποτυπώματος της ύπαρξής του, ανάμεσα στους υπέρλαμπρους Χιώτες που βρίσκονται στον Δημοτικό κήπο της γης που τον γέννησε..