Η Ιστορία γράφτηκε με αίμα – δε θα την κάνετε εσείς “λευκό πίνακα”, κύριε Μητσοτάκη!

γράφει ο Μιχάλης Ανεζίρης

Φτάσαμε λοιπόν ως εδώ… “τι το ενδιαφέρει ένα παιδί 17 χρονών τι έγινε το 1963”, είπε, αναφερόμενος στη δολοφονία Λαμπράκη, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και προαλειφόμενος πρωθυπουργός, ένας άνθρωπος που, όπως κι άλλοι πριν απ’ αυτόν (Καραμανλής, Παπανδρέου – οι νεότεροι) χρηματίζει στα ανώτατα αξιώματα της εξουσίας χάρη σ’ ένα επώνυμο. Αυτό το αναφέρουμε παρεμπιπτόντως για να θυμίσουμε το βάθος της… δημοκρατίας μας, που θα μπορούσε άνετα να ονομάζεται “κληρονομική αριστοκρατία” – κι ας μην μας ρίχνουν στάχτη στα μάτια οι (χειραγωγούμενες) εκλογές από τις “κομματικές βάσεις”. Μερικές σκόρπιες σκέψεις, ως δέουσα απάντηση:

• Καταρχάς, επειδή κάθε αντιπαράθεση και λεκτικός διαξιφισμός πρέπει να διεξάγεται τίμια, οφείλουμε καταρχάς να “του δώσουμε δίκιο”, όσο κι αν μας θλίβει. Η πλειοψηφία των σημερινών νέων ούτε που νοιάζεται για το τι έγινε στο παρελθόν: ας είναι καλά η “παιδεία” που διακονούμε – παιδεία που αποφεύγει διά ροπάλου την ουσιαστική ιστορική μόρφωση, που γαλουχεί ανθρώπους-έρμαια της κάθε εξουσίας, οι οποίοι διδάσκονται θεωρητικά επί 12 χρόνια την ιστορία του τόπου τους και δεν ξέρουν να ξεχωρίσουν ούτε την 28η Οκτωβρίου από την 25η Μαρτίου. Μόνο που ο κ. Μητσοτάκης, σε αντίθεση μ’ εμάς, δεν κάνει μια πικρή για τον ίδιο διαπίστωση, ίσα-ίσα μια τέτοια παιδεία επιδιώκει εις το διηνεκές.
• Τα αποτελέσματα μιας τέτοιας “μόρφωσης”, που δημιουργεί αφασικές συνειδήσεις απαξιώνοντας την ιστορική μνήμη (70 και πλέον χρόνια μετά την τέλεσή του, ο εμφύλιος πόλεμος παραμένει θέμα-ταμπού για τα ελληνικά σχολεία) είναι προφανή: στρέφουν τους νέους – φυσικούς φορείς επαναστατικότητας και διάθεσης ανατροπών – όλο και πιο πολύ προς τον ακραίο συντηρητισμό (μας συμβαίνει), τους εμπνέει πρότυπα όπως τα σώματα Ασφαλείας, η Εκκλησία, οι εθνικιστές και ο στρατός (μας συμβαίνει), τους σπρώχνει προς μια μοντέρνα εκδοχή του “Ελλάς-Ελλήνων-Χριστιανών”, μαθαίνοντάς τους να στοχοποιούν μόνο εκείνους που δεν ενδίδουν στις υστερίες που το σύστημα μεθοδικά αναπαράγει, αντί για αυτούς που είναι υπαίτιοι της κακοδαιμονίας που τους περιβάλλει.
• Τέτοια δήλωση από τα χείλη του εν λόγω πολιτικού μόνο αθώα δεν είναι, τουναντίον διεκδικεί βραβείο κουτοπονηριάς και πολιτικής σκοπιμότητας: την ώρα που μιλά για “υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών και του παρελθόντος” όποτε γίνεται αναφορά στα ιστορικά εγκλήματα της Δεξιάς, ο ίδιος (μαζί με τους πιο αντιδραστικούς πυλώνες του συστήματος εξουσίας) έχει αναγάγει σε μείζον πρόβλημα της χώρας τον… “Ρουβίκωνα”! Εκεί, ξαφνικά, τις “διαχωριστικές γραμμές” τις θυμάται με εκπληκτική διαύγεια! Πράγματι, είναι εξόχως σοφή η επιλογή ενός τέτοιου εχθρού από έναν πολιτικό που ομνύει με απόλυτη πίστη – και θα εφαρμόσει με ηδονή, έτσι και κυβερνήσει – τις μνημονιακές πολιτικές που δολοφονούν συνταξιούχους, στέλνουν στον…αγύριστο (ξενιτιά) τους νέους της χώρας, διαλύουν και τα τελευταία υπολείμματα εργασιακών δικαιωμάτων, εκτοξεύουν κι άλλο την ανεργία, υμνούν την εντατικοποίηση των απολύσεων. Με τέτοια θα ασχολούμαστε τώρα, όταν υπάρχουν…απειλές για την εθνική ασφάλεια ίσες με το διαμέτρημα ενός “Ρουβίκωνα”;
• Θα ξανάρθει ο καιρός που ο σημερινός 17άρης θα ενδιαφερθεί και θα μάθει τι έγινε το 1963 και το κάθε ’63, είτε το θέλετε είτε όχι κ. Μητσοτάκη – κι εσείς κι οι όμοιοί σας. Γιατί αυτό που έγινε τότε γίνεται επί 200 χρόνια στο “ανεξάρτητο” ελληνικό κράτος – κι είναι αυτό που δεν αφήνει τούτον τον νέο να σηκώσει κεφάλι. Γιατί, 200 χρόνια τώρα, όποτε οι πολλοί, οι “απέξω”, οι “χωρίς στον ήλιο μοίρα” αγωνίζονταν ν’ αποτινάξουν τα δεσμά τους και να ορίσουν οι ίδιοι τις τύχες τους, τους χτυπούσαν με λύσσα αυτοί που είχαν ιδέες παρόμοιες με τις δικές σας, σε αγαστή σύμπνοια με όσα ξένα κέντρα δεν σκοπεύανε ποτέ ν’ αφήσουν τον τόπο να κυβερνηθεί από τον λαό του: το 1821 λέγονταν κοτζαμπάσηδες και Φαναριώτες, το 1945 δοσίλογοι και ταγματασφαλίτες, το 55 “φρονηματιστές” των “απροσάρμοστων” σε Γυάρους και Μακρονήσους, το 63 Γκοτζαμάνηδες και “τρίκυκλα”, το 65 “Παλάτι”, το 67 “Χούντα”, από το 2010 οι πολιτικοί που φέρανε τα Μνημόνια – και απολαμβάνουν την εφαρμογή τους, σαν και του λόγου σας – μόνο και μόνο για να γλιτώσουν το δικό τους κεφάλι και να παραμείνουν στην εξουσία.

Έχει ο καιρός γυρίσματα, κύριε Μητσοτάκη… πού θα πάει… Και μεταξύ μας, καλά κάνετε και την τρέμετε τη στιγμή που ο σημερινός νέος “θα ενδιαφερθεί” και θα μάθει!