Είναι ήδη πολύ κοντά και απειλούν τις θάλασσές μας. Εκστρατεία ενάντια στη νέα απειλή για τις ελληνικές θάλασσες από το WWF
Πέραν των περίπου 17.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων στην Ήπειρο και τη Β.Δ. Πελοπόννησο που έχουν δοθεί για εργασίες, έως σήμερα, μία θαλάσσια περιοχή σχεδόν 60.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων έχει χωριστεί σε 9 οικόπεδα και έχει ήδη παραχωρηθεί σε πετρελαϊκές εταιρείες για έρευνα και εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου. Μάλιστα, επιπρόσθετα θαλάσσια οικόπεδα αναμένεται να παραχωρηθούν στο άμεσο μέλλον. Η θαλάσσια αυτή περιοχή που ισοδυναμεί με το 30% της ηπειρωτικής Ελλάδας, καλύπτει σχεδόν το σύνολο του Ιονίου Πελάγους και φτάνει ως τα δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης, περιλαμβάνοντας επομένως και την Ελληνική Τάφρο που χαρακτηρίζεται από πολύ μεγάλα βάθη σε πολύ μικρή απόσταση από την ακτή. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Ελληνική Τάφρο, και συγκεκριμένα δυτικά- νοτιοδυτικά της Πύλου, εντοπίζεται το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου που ξεπερνά τα 5.100 μέτρα.
Κίνδυνοι για τη θαλάσσια ζωή στην Ελληνική Τάφρο
Η Ελληνική Τάφρος αποτελεί σπίτι για δεκάδες παγκοσμίως σπάνια είδη που βρίσκονται υπό καθεστώς προστασίας, όπως είναι οι φάλαινες (πτεροφάλαινες), τα κητώδη (φυσητήρες, ζιφιοί), τα δελφίνια (ρινοδέλφινα, σταχτοδέλφινα, ζωνοδέλφινα), οι θαλάσσιες χελώνες και οι μεσογειακές φώκιες. Οποιαδήποτε ερευνητική ή εξορυκτική δραστηριότητα στην ανοιχτή θάλασσα και σε βάθη χιλιάδων μέτρων απειλεί όχι μόνο αυτά τα μοναδικά είδη που ζουν στην περιοχή, αλλά και τις παράκτιες κοινότητες και κατ’ επέκταση την οικονομία και το μέλλον της χώρας.
Και αν κάτι πάει στραβά;
Επιπλέον, ο κίνδυνος ρύπανσης από μία πετρελαιοκηλίδα είναι ιδιαίτερα μεγάλος όταν οι εργασίες έρευνας και εξόρυξης πραγματοποιούνται σε μεγάλα βάθη και κάτι τέτοιο θα είχε καταστροφικές και μη αναστρέψιμες περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις. Με το ρίσκο ενός ατυχήματος να είναι άγνωστο, οι εργασίες έρευνας και εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου απειλούν και τον τουρισμό, ιδιαίτερα στην περίπτωση που οι περιοχές, στις οποίες προγραμματίζονται τέτοιου είδους εργασίες, βασίζονται οικονομικά κυρίως στην τουριστική δραστηριότητα. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΣΕΤΕ για το 2017, για τις περιοχές των νησιών του Ιονίου, της Δυτικής Ελλάδας και της Κρήτης οι επισκέψεις άγγιξαν τις 8,5 εκατ., ενώ οι εισπράξεις από τον τουρισμό ξεπεράσαν τα 5 δις €. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το 14% του πληθυσμού (72.800 πολίτες) των συγκεκριμένων περιοχών απασχολείται επαγγελματικά στην αγορά τουρισμού.
Το WWF εκφράζει την έντονη αντίθεσή του γύρω από το θέμα της παραχώρησης θαλάσσιων και χερσαίων οικοπέδων σε πετρελαϊκές εταιρείες για την έρευνα και εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου (υδρογονανθράκων) στη χώρα μας. Με δεδομένο το κενό ουσιαστικής ενημέρωσης των πολιτών και το έλλειμμα διαφάνειας γύρω από ένα τόσο επικίνδυνο εγχείρημα για το φυσικό περιβάλλον, τις τοπικές κοινότητες και την οικονομία της Ελλάδας, το WWF ξεκινά νέα εκστρατεία ενάντια σε κάθε σχέδιο εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου στη χώρα μας, με στόχο να ρίξει φως στα σχέδια κυβέρνησης και πετρελαϊκών, να διαψεύσει τους μύθους περί οικονομικής ανάπτυξης και εν τέλει να κινητοποιήσει τους πολίτες, ώστε να υπερασπιστούν όσα διακυβεύονται: ζωντανές θάλασσες και δάση, υγιείς τοπικές κοινωνίες, δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη. Σε πρώτη φάση, καλεί τους πολίτες να επισκεφθούν την ειδική ιστοσελίδα, να ενημερωθούν γύρω από το θέμα, να κατανοήσουν τους λόγους για τους οποίους οι εργασίες έρευνας και εξόρυξης πετρελαίου δεν μπορούν να συμβαδίσουν με την αειφορία και να αναλάβουν δράση ενάντια στη νέα μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζουν οι θάλασσες και το φυσικό περιβάλλον της χώρας μας.
Ο Δημήτρης Ιμπραήμ, υπεύθυνος Θαλασσίου Προγράμματος στο WWF Ελλάς, δηλώνει: «Σε μία χώρα το μέλλον της οποίας εξαρτάται από την καλή κατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος και των θαλασσών της, η πιθανότητα εξόρυξης πετρελαίου δίπλα στις μαγευτικές ακτές του Ιονίου, της Δυτικής Ελλάδας και της Κρήτης θα έπρεπε να θεωρείται αδιανόητη. Ποτέ στην ιστορία της η χώρα μας δεν είχε διακινδυνεύσει τόσα πολλά για να κερδίσει τόσα λίγα. Στην εθνική προσπάθεια εξόδου από την κρίση, η προστασία των θαλασσών μας οφείλει να είναι αδιαπραγμάτευτος όρος, και δεν αξίζει να γίνει θυσία στον βωμό της φθηνής ανάπτυξης υπέρ του πρόσκαιρου κέρδους της πετρελαϊκής βιομηχανίας».