γράφει ο Γιώργος Χατζελένης
Την Δευτέρα έφυγε από τη ζωή ένας από τους αγαπημένους μου δημιουργούς. Στον Μπερνάρντο Μπερτολούτσι δεν εκτίμησα μόνο τη σκηνοθετική μαεστρία του αλλά και την ισχυρή πολιτική του άποψη που κατάφερνε να περάσει με έναν υπέροχο λυρικό τρόπο. Μέσα από την αριστουργηματική του ταινία «Novecento» συνειδητοποίησα πως ο φασισμός είναι η έρπις των κοινωνιών. Ένας ύπουλος ιός που κρύβεται ανέκαθεν μες στην κοινωνία κι εμφανίζεται όταν η αστική τάξη ασθενεί.
Ο έρπις του φασισμού στην Ελλάδα είναι μια χρόνια ασθένεια για την οποία ποτέ δεν επιχειρήσαμε να θεραπεύσουμε. Ίσως φταίει που πολλές γενιές μεγάλωσαν με το τρίπτυχο «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένειαα», το οποίο εξακολουθεί να υφίσταται μέχρι σήμερα στις πιο συντηρητικές κοινωνίες της χώρας μας, όπως είναι κι αυτή της Χίου.
Τα πρώτα συμπτώματα του έρπητα μετά την δικτατορία, φάνηκαν πως ήταν ήπια και παροδικά καθώς εκφράστηκαν με τις ρατσιστικές ιαχές κατά την διάρκεια των πανηγυρισμών του ευρωπαϊκού τίτλου στο ποδόσφαιρο. Την ώρα που νεοναζί κυνηγούσαν και βαρούσαν μετανάστες στην Ομόνοια, οι υπόλοιποι τραγουδούσαμε «δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ, Αλβανέ».
Από την ανάκαμψη της εθνικής υπερηφάνειας μέσω των ευρωπαϊκών διακρίσεων και των Ολυμπιακών Αγώνων φτάσαμε στην οικονομική και κοινωνική ισοπέδωση. Ο φασισμός έπαψε να εκφράζεται μόνο μέσα από τα συνθήματα. Οι ακροδεξιοί είχαν αποκτήσει πια εκπροσώπους στη πολιτική σκηνή δημιουργώντας δίοδο στους νεοναζί που κατάφεραν τελικά να εισχωρήσουν στο κοινοβούλιο για πρώτη φορά το 2012.
Με το πέρασμα του χρόνου, η ηθική κατάπτωση της κοινωνίας γινόταν όλο και πιο εμφανής. Τάγματα εφόδου κατά αριστερών και μεταναστών, προσβολές κι ακροδεξιές κραυγές εντός της Βουλής, δολοφονίες και τραμπουκισμοί. Ήταν θέμα χρόνου, οι φασίστες να επιχειρήσουν και τον προσηλυτισμό των μαθητών, ευελπιστώντας στη δημιουργία νεολαίων ταγμάτων εφόδου. Δυστυχώς ελεύθερος χώρος δράσεων γι’ αυτό το έγκλημα υπήρχε πατώντας πάνω στη κοινωνική αδιαφορία και την αριστερή αδράνεια. Αφορμή αναζητούσαν οι φασίστες και την βρήκαν με το μακεδονικό.
Είναι εξοργιστικό που η μεγαλύτερη μερίδα της κοινωνίας παραμένει ατάραχη σ’ αυτό το έγκλημα. Καλό όμως είναι να αναλογιστούμε λίγο τις συνέπειες που θα υπάρξουν αν μπολιαστεί το δηλητήριο του φασισμού στις νεώτερες γενιές. Ήδη προκαλούν ανατριχίλα τα συνθήματα που ακούστηκαν από μαθητές σχολείων της Πτολεμαΐδας. Κραυγές μίσους που μόνο σε παρελάσεις λοκατζήδων και ταγμάτων εφόδου έχουμε ακούσει. Μ’ αυτές τις ανατριχιαστικές εικόνες ένιωσα πως σκοτείνιασε κι άλλο η κοινωνία μας.
Οι αναλύσεις κι οι συζητήσεις πλέον είναι πολυτέλεια. Είτε υπάρχει ακόμη χρόνος είτε όχι, οφείλουμε να μην αφήσουμε την νεολαία έρμαια στο φασισμό. Το σκοτάδι είναι πια εδώ και τα τέρατά του έχουν αποθρασυνθεί επικίνδυνα. Πρωτεύον μέλημά μας είναι να σώσουμε την ανθρωπιά, την αλληλεγγύη, τα όνειρα και τη γνώση διότι το φίδι μόλις δάγκωσε το μέλλον μας και το γέμισε δηλητήριο. Ή θα γιατρέψουμε τη μολυσμένη πληγή για να σώσουμε τις νέες γενιές ή θα σταθούμε άπραγοι θεατές απέναντι στο πτώμα της κοινωνίας μας έχοντας όμως το βάρος της συνενοχής αυτού του εγκλήματος.
Συζήτηση4 Σχόλια
Αγαπητέ κύριε μικρός όταν ήμουνα δεν μου άρεσαν οι μελιτζάνες. Η μάνα μου αφαιρούσε την φλούδα και μου έλεγε ότι ήταν κολοκυθάκι. Έτσι και εγώ δεν είχαν κανένα πρόβλημα και καταβρόχθιζα το <>. Στην πραγματικότητα όμως ήταν και παρέμενε μελιτζάνα.
Έτσι και εσείς όπως και πού άλλοι προσπαθείτε συνεχώς να ερμηνεύσετε την πολύπαθη σημερινή κοινωνία μας με ιδεολογικό προσανατολισμό. Εάν θέλετε όντως αυτό πάω πάσο, αν θέλετε όμως να είστε αντικειμενικός και όντως νοιάζεστε για την ηθική κατάπτωση της κοινωνίας πρέπει να το δείτε λίγο πιο σφαιρικά, πέρα από παρωπίδες και εξετάζοντας τα γεγονότα.
Στην προσπάθεια σας να υποδείξετε τα παραπάνω μπερδεύετε, ελπίζω κατά λάθος, την έννοια του πατριωτισμού και του εθνικισμού. Πατριωτισμός νομίζω είναι η αγάπη για τον τόπο σου. Ουσιαστικά εξισώνετε το μίσος με την αγάπη ενώ ηθικολογείτε. Και τουλάχιστον σε εμένα φαίνεται ανέντιμο να το κάνετε ενώ είναι τόσο μπερδεμένες οι έννοιες στο κεφάλι σας (δεν το λέω με ειρωνεία).
Να σας αναφέρω εδώ ότι προσωπικά δεν είμαι ούτε αριστερός, ούτε δεξιός ούτε ενταγμένος πολιτικά κάπου προς αποφυγήν παρεξηγήσεων.
Ο φασισμός δεν είναι μόνον δεξιός όπως και δεν είναι όλοι όσοι αγαπάνε την πατρίδα τους φασίστες. Κρίνετε τα παιδιά που αντέδρασαν εξασκώντας το δημοκρατικό τους δικαίωμα. Υποθέτετε ότι αυτά τα παιδιά τα έχουν γαλουχήσει φασίστες γιατί προφανώς αντέδρασαν σε κάτι στο οποίο δεν συμφωνείτε. Πόσο φασιστικό είναι αυτό. Δεν μπορώ να αρνηθώ ότι στην Χίο τριγυρνάν φασίστες άλλα τσουβαλιάζοντας τους όλους νομίζω ότι δικαιωματικά μπαίνετε στο ίδιο καζάνι με αυτούς.
Αγαπητέ κύριε Παντελή, βρήκα αρκετά ενδιαφέρον το σχόλιό σας οπότε με καλή διάθεση θα απαντήσω σε όλες σας τις απορίες. Η διαφορά εθνικισμού με πατριωτισμού χωρίζεται σε μια σημαντική επισήμανση. Με τον πατριωτισμό αγαπάει κάποιος την πατρίδα του σεβόμενος παράλληλα τις πατρίδες άλλων εθνικοτήτων. Στον εθνικισμό υπάρχει μια διαστρεβλωμένη εικόνα (δε θα μπορούσα να το αποκαλέσω αγάπη) για την πατρίδα κι ένα τεράστιο μίσος για τις υπόλοιπες πατρίδες. Ακούγοντας τα συνθήματα που φώναξαν οι λιγοστοί μαθητές χθες, θα διαπιστώσει κανείς πως υπερτερεί ο εθνικισμός. Δεν θεωρώ πως τα παιδιά έγιναν ξαφνικά εθνικιστές. Όμως πίσω απ’ αυτά φάνηκε πως υπήρξαν εθνικιστές υποκινητές. Κι αν αυτά τα παιδιά δηλητηριαστούν με το μίσος των υποκινητών τους τότε το μέλλον μας θα είναι ακόμη πιο σκοτεινό απ’ όσο υποψιαζόμαστε μέχρι στιγμής. Υπάρχουν πλέον ντοκουμέντα πως οι χθεσινές λιγοστές μαθητικές πορείες ήταν εθνικιστικές. Υπάρχει μάλιστα και φωτογραφία με ναζιστικό χαιρετισμό. Επίσης καλό είναι να εκλάβουμε πως μόνο η Χρυσή Αυγή κι η ακροδεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας (η επίσημη γραμμή του κόμματος της αντιπολίτευσης ήταν κατά των χθεσινών εκδηλώσεων με το πρόσχημα πως είναι κατά των καταλήψεων για να μην ενοχληθεί ο αντιπρόεδρος του κόμματος) χαιρέτησαν τις κινητοποιήσεις.
Οπότε κύριε Παντελή δεν εξισώνω την αγάπη με το μίσος αλλά παρουσιάζω το μίσος.
Τέλος στο θέμα καταλήψεων, δε θα με βρείτε να διαφωνώ, αρκεί να αποφασίζονται ομόφωνα από τους μαθητές. Είμαι υπέρ κάθε μορφής αγώνα. Όμως επιτρέψτε μου να σας ενημερώσω πως οι χθεσινές καταλήψεις πραγματοποιήθηκαν χωρίς την συγκατάθεση της πλειοψηφίας των μαθητών. Οπότε πέρα το ότι είμαι ενάντια σε κάθε μορφή μίσους, στη συγκεκριμένη περίπτωση είμαι ενάντια σε κάθε απόφαση που δεν παίρνεται με δημοκρατικές διαδικασίες.
Επειδή αναφερθήκατε σε τσουβάλιασμα, δε μπορώ να καταλάβω που ακριβώς είδατε στο κείμενό μου να τσουβαλιάζω τον συντηρητισμό μιας κοινωνίας με τον φασισμό. Αυτό όμως που λέω είναι πως όσο πιο συντηρητική είναι μια κοινωνία, τόσο μεγαλύτερη και πιο σιωπηλή ανοχή έχει απέναντι στους φασίστες. Κι αυτό δε συμβαίνει μόνο στην Χίο. Ελπίζω να σας κάλυψαν οι απαντήσεις που σας έδωσα.
Τέλος θα ήθελα να σας πω πως δεν κατανόησα το παράδειγμα που μου δώσατε με την μελιτζάνα. Αν δεν σας είναι κόπος θα μπορούσατε να μου το εξηγήσετε;
Με το παράδειγμα ήθελα χαριτολογώντας να σας πω ότι όσο και να μετονομάσεις μια έννοια, μια πράξη, μια λέξη όπως σε συμφέρει(είναι της μόδας πλέον) δεν σημαίνει ότι αλλάζει η ουσία της . Θα μπορούσα να σας γράψω πολλά αλλά θα σας παραθέσω απλά την συνέντευξη της κυρίας Κωνσταντοπούλου χθες στην εκπομπή «Ακραίως» στον ΣΚΑΙ. Από το 0:40 στο παρακάτω βίντεο.
https://www.youtube.com/watch?v=GBuANr3m7Ak
Ειλικρινά μου ζητάτε να πάρω στα σοβαρά το μεγαλύτερο προπαγανδιστικό και γεμάτο ψευδείς ειδήσεις κανάλι του ΣΚΑΪ και μάλιστα την εκπομπή του γνωστού σε όλους μας Χατζή; Προσπάθησα να δω τη συνέντευξη αλλά στα πρώτα δυο λεπτά την έκλεισα διότι δεν υπήρχε λόγος να φάω το χρόνο μου με ανακρίβειες κι ανοησίες, για τις οποίες σας έδωσα κάποιες απαντήσεις παραπάνω. Πάντως εντύπωση μου κάνει που επιμένετε καθώς από της μικρής κλίμακας πορείες υπήρξαν αρκετοί ναζιστικοί χαιρετισμοί, ακούστηκαν αρκετές πολεμοχαρείς κι αντιδημοκρατικές ιαχές και η πλειοψηφία του πολιτικού δημοκρατικού χώρου επέκριναν τις κινητοποιήσεις. Επίσης σας προτείνω να δείτε τη φωτογραφία των μαθητών της Χίου στην πλατεία Βουνακίου. Μαζί με τα παιδιά είναι και κάποια άλλα πρόσωπα μεγαλύτερης ηλικίας και γνωστών νεοναζιστικών απόψεων. Θέλησε η Χρυσή Αυγή να κρυφτεί κι η χαρά δεν την άφησε.