του Μιχάλη Μπάκα
Είναι παράλογο, αλλά αληθινό: η πληγή της διάσπαρτης δόμησης στα νησιά του Αιγαίου, αποτέλεσε τελικά τη διακομματική «ιερή αγελάδα» των περιφερειακών παρατάξεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και ΚΚΕ που δε δέχονται να θίξουν οι περιφερειακοί μας σύμβουλοι και βρήκαν ευκαιρία να κηρύξουν τον «ανένδοτο» αγώνα κατά της τρόικας, του «εξωτερικού κινδύνου» και των «μεγαλοπαραγόντων που θέλουν να σταματήσουν την ανάπτυξη των νησιών μας». Επιβεβαιώνεται με οδυνηρό τρόπο ότι η προστασία του περιβάλλοντος δε διασφαλίζεται με διακηρύξεις καλών προθέσεων, αλλά με πολιτική βούληση, που δυστυχώς η πλειοψηφία των περιφερειακών μας συμβούλων διαθέτει σε αφθονία αποκλειστικά για άλλα θέματα. Όσο πεισματικά όμως και να κλείνουν τα μάτια, χωρίς βιώσιμες απαντήσεις για την κρίση στο περιβάλλον, δε υπάρχουν διέξοδοι ούτε για την οικονομία.
Η αύξηση του ορίου αρτιότητας, που προωθείται από το υπό υπογραφή ΠΔ, δεν είναι παρά ένα στοιχειώδες, θετικό καταρχήν, μέτρο. Σε καμιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν υπάρχει δόμηση εκτός οικισμών, πολύ περισσότερο σε ευαίσθητες περιοχές με μεγάλη οικολογική σημασία όπως τα νησιά μας. Το έμμεσο κόστος αυτού του παραλογισμού, για το περιβάλλον αλλά και για τις τοπικές κοινωνίες, είναι ήδη υψηλό και θα γίνεται ακόμη υψηλότερο στο μέλλον. Χρειάζεται λοιπόν να συζητήσουμε, όχι πώς να διατηρήσουμε τα νησιά μας ως απέραντο οικόπεδο, αλλά πώς να σχεδιάσουμε την έξοδο από τη σημερινή κατάσταση με το λιγότερο δυνατό κοινωνικό κόστος. Προς αυτήν την κατεύθυνση οι Οικολόγοι Πράσινοι θα στηρίζουμε θετικές πρωτοβουλίες από οπού και εάν προέρχονται με μόνο γνώμονα τις αρχές, τις αξίες μας και το καλό των νησιών μας.
