Ο Δένδιας στη Μυτιλήνη

του Στέλιου Κραουνάκη

Αιφνιδιαστικά κατέφτασε χθες, Πέμπτη 11 Ιουλίου, ο υπουργός Προστασίας του πολίτη στη Μυτιλήνη. Είχε τέτοια πρεμούρα να φτάσει μάλιστα, που, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, δεν μπορούσε να περιμένει το αεροπλάνο της γραμμής, αλλά ήρθε με ελικόπτερο. Τώρα, ιδιωτικό ή δημόσιο ελικόπτερο, κανείς κοινός θνητός δεν γνωρίζει, όπως και τον πραγματικό λόγο που ήρθε στο νησί τόσο βιαστικά.

Διαβάζω «Σκοπός της άφιξης του να εξετάσει το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης και χώρους για εγκαταλλειμένα στρατόπεδα που θα  μπορούν να παραχωρηθούν για προσωρινή κράτηση των λαθρομεταναστών.» Δύο «λαθρομετανάστες» σε μία πρόταση είναι πολύ, ειδικά όταν περιφέρονται σε ένα δημοσίευμα που εξαντλείται σε άλλες δύο γραμμές, λιτό κατά τα άλλα, όσο ένα χάικου.

Ποιος ασχολείται τώρα με το ότι το Associated Press, ένα από τα μεγαλύτερα πρακτορεία ειδήσεων στον κόσμο, από τις 4/2/2013, δεν εγκρίνει να χρησιμοποιούν οι δημοσιογράφοι που απασχολεί τον όρο «παράνομος μετανάστης» όταν αναφέρονται σε μετανάστες  που στερούνται νόμιμης άδειας. Ότι δεν εγκρίνει τη χρήση μίας λέξης που θα έπρεπε να περιγράφει μόνο την πράξη και όχι να χαρακτηρίζει απαξιωτικά ένα άνθρωπο.

Πόσο μάλλον για το λαθρομετανάστης που χρησιμοποιείται αφειδώς από τους εγχώριους «ειδικούς», επαγγελματίες της ενημέρωσης καθώς και τους διψασμένους για ακροδεξιούς και μη ψήφους, πρωθυπουργούς.  Ο κος Σαμαράς ειδικά, το χρησιμοποιεί συστηματικότατα, σε συνδυασμό με αναφορές σε ζητήματα καθαριότητας της πόλης (πόλη για την κυβέρνηση, ως γνωστό, είναι μόνο η Αθήνα – «Μέχρι πριν δυο χρόνια κανείς δεν τολμούσε να μιλά για λαθρομετανάστευση και σήμερα … καθαρίζουμε τις γειτονιές που ασφυκτιούσαν» δήλωση Σαμαρά 6/6/2013). Πάντα καινοτόμος και υπηρέτης του λαού, από την εποχή της πιτσαρίας στην Αμερική μέχρι τις ατέλειωτες παραγγελίες της τρόικας που ιδρώνει να εξυπηρετήσει.

Ας ρωτήσουμε κάποια πράγματα τον κο Δένδια

α. Πέρασε από το λιμάνι της Μυτιλήνης που η πολιτική που εφαρμόζει έχει καταδικάσει εκατοντάδες ανθρώπους να λιώνουν στο λιοπύρι πάνω στο τσιμέντο, στον περίφρακτο χώρο του Λιμενικού, χωρίς φαγητό και στέγη, ψάχνοντας σκιά κάτω από κούτες και μέσα σε βάρκες; Ρώτησε ποιος τάιζε όλους αυτούς τους ανθρώπους, μεσημέρι και βράδυ, ποιος τους έδινε ιατροφαρμακευτική βοήθεια από τον Οκτώβριο του 2012 μέχρι και σήμερα; Σίγουρα όχι το υπουργείο του ούτε κάποιος άλλος κρατικός φορέας.

β. Πέρασε από τα αστυνομικά τμήματα να δει τους παστωμένους πρόσφυγες και μετανάστες να υποφέρουν έγκλειστοι εβδομάδες σε συνθήκες απαράδεκτες για μακρά κράτηση και χωρίς δικαίωμα προαυλισμού; Είδε τους ανήλικους μετανάστες σε κελιά δίπλα σε ποινικούς; Έμαθε για τις απειλές των ανήλικων για απόπειρες αυτοκτονίες αν συνεχιστεί η μακρά και παράλογη κράτηση τους;

γ. Μίλησε με τον Περιφερειάρχη να ενημερωθεί για τις κινήσεις που έχει κάνει η τοπική αυτοδιοίκηση τόσο καιρό για να λύσει το «πρόβλημα»; Ολόκληρες τρεις συσκέψεις με τοπικούς φορείς και κάποιες παρατάξεις συγκάλεσε ο Περιφερειάρχης που δεν κατάληξαν πουθενά αλλά μετατόπισαν τη λύση σε μία νέα, τέταρτη σύσκεψη, που εκκρεμεί εδώ και τρεις μήνες. Πρόσφερε όμως γενναιόδωρα τον Δεκέμβριο του 2012 μία μεγάλη κούτα γλυκά στις οικογένειες των προσφύγων και μεταναστών που έμεναν στο ανοιχτό κέντρο υποδοχής ΠΙΚΠΑ, κατά σύμπτωση, την ημέρα που οι εθελοντές του «χωριού όλοι μαζί» που είχαν την αποκλειστική φροντίδα του χώρου, έδιναν συνέντευξη τύπου για να καταγγείλουν τις ατέλειωτες ελλείψεις και προβλήματα που τους εμποδίζαν να διαχειρίζονται το κέντρο.

δ. Αν όντως ήρθε μόνο για να βρει μέρος για μία κλειστή και απομονωμένη φυλακή (κέντρο κράτησης στην κυβερνητική διάλεκτο) για τους Σύριους, Αφγανούς, Σομαλούς και λοιπούς που τολμάνε και μπαίνουν στη χώρα μας παράνομα, τότε καταλαβαίνουμε το κρυφό του πράγματος. Αυτές οι πράξεις δεν γίνονται στο φως, μπροστά στον καθενα, χρειάζονται σκοτάδι που η παρούσα κυβέρνηση, σε πολλές περιπτώσεις, έχει αποδείξει ότι μπορεί να επιβάλει.

Αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι το βιαστικό του πράγματος. Στις 20 Σεπτεμβρίου 2012 ο Υπουργός δήλωνε ««Στη Σάμο και στη Χίο θα τα έχουμε, ελπίζω, σε λειτουργία ως Κέντρα Πρώτης Υποδοχής άμεσα μέσα στον Οκτώβριο, δηλαδή τέλος Οκτωβρίου θα τα έχουμε τελειώσει. Τα άλλα δύο στη Μυτιλήνη και στη Ρόδο, θα τα έχουμε ίσως με μια μεγαλύτερη καθυστέρηση, θα πάμε στην αρχή του 2013. Εν πάση περιπτώσει υπολογίζω ότι μέχρι το πρώτο εξάμηνο του 2013 ο σχεδιασμός μας και στα δύο θα έχει υλοποιηθεί».«

Γιατί πληρώσαμε το αυθημερόν ταξιδάκι του Υπουργού με ελικόπτερο, όταν καθημερινά το αεροδρόμιο Μυτιλήνης εξυπηρετεί αρκετές πτήσεις από και προς Αθήνα, με δεδομένο ότι και αυτός ο σχεδιασμός έχει πάει κατά διαβόλου και δεν έχει πεσει ούτε μία γκασμαδιά όλους αυτούς τους μήνες γι’ αυτό το περιβόητο κέντρο-φυλακή;

Πως τεκμηριώνεται λοιπόν το επείγον της επίσκεψης με τόσο αυξημένο κόστος μετακίνησης σε περίοδο ύφεσης με 1.367.621 εκατομύρια έλληνες επίσημα άνεργους και 3.337.031 οικονομικά μη ενεργό πληθυσμό;