Με αφορμή μια κουβέντα για την ιδιαίτερη πνευματική «αξία» των παλιών αντικειμένων, τον περασμένο Οκτώβριο στην Καλλιμασιά, η θεία μου η Ελένη με ενημέρωσε ότι μπορούμε να επισκεφθούμε το λαογραφικό μουσείο το οποίο φιλοξενείται στον ημι-υπόγειο όροφο του σχολείου του χωριού. Σκέφτηκα κι εγώ ότι θα έχουν μερικά αντικείμενα και θα είναι «κάτι» σαν μουσείο. Όταν μας άνοιξαν τα φώτα, χρειάστηκα μερικά λεπτά για καταχωρήσω εκ νέου την λέξη «λαογραφία» στο μυαλό μου. Εκατοντάδες αντικείμενα εμφανίστηκαν μπροστά μου: ρούχα, εφημερίδες, φωτογραφίες, εργαλεία μεγάλα και μικρά, κουτιά, επιστολές, πίνακες, κούνιες. Είχα την αίσθηση ότι με είχε φωνάξει ένα ολόκληρο χωριό στο σπίτι του. Μια απίστευτη συλλογή που πραγματικά θα μπορούσε να γεμίσει ένα μουσείο 2 ορόφων αναδεικνύοντας τις πιο όμορφες πτυχές της ανθρώπινης ιδιοφυΐας στο πέρασμα των χρόνων. Αν ποτέ βρεθείτε στο χωριό αξίζει να περάσετε.
