Το 4ο μέρος του αφιερώματος του Βασίλη Αγιαννίδη στον Κάμπο της Χίου με τα σπίτια της οικογένειας των Βλαστών
Διαβάστε εδώ το εισαγωγικό σημείωμα του αφιερώματος
Πρόκειται για πολύ παλιά βυζαντινή οικογένεια η οποία εγκαταστάθηκε στην Κρήτη τον 11ο αιώνα. Στις αρχές του 16ου αιώνα ένας κλάδος της μετοίκησε στη Ζάκυνθο και ένας άλλος στη Χίο. Οι Βλαστοί στη Χίο αναφέρονται σε γραπτές πηγές από το 1625 και η γενεαλογία τους ξεκινά από το 1690 περίπου.
Η οικογένεια Βλαστού εκτός από δραστήριους εμπόρους και τραπεζίτες, έχει να επιδείξει σημαντικούς ανθρώπους των Γραμμάτων όπως τον λογοτέχνη και ιστορικό Στέφανο Α. Βλαστό, τον ιατρό και ιστορικό Αλέξανδρο Μ. Βλαστό, τον νομικό, έμπορο και συγγραφέα Πέτρο Θ. Βλαστό και τον νομισματολόγο Μιχαήλ Π. Βλαστό. Ο Λουκάς Α. Βλαστός απαγχονίστηκε από του Τούρκους το 1822. Ο William I. Βλαστός σκοτώθηκε το 1942 ως πιλότος R.A.F. Τέσσερα μέλη της οικογενείας τιμήθηκαν με μετάλλιο του Τάγματος του Σωτήρος.
Από τις αρχές του 18ου αιώνα οι Βλαστοί της Χίου βρίσκονται στην Κωνσταντινούπολη και στις παραδουνάβιες ηγεμονίες. Μετά τη Σφαγή και σε όλη τη διάρκεια του 19ου και του 20ού αιώνα ζουν και εργάζονται στη Βιέννη, στην Τεργέστη, στο Λιβόρνο, Μασσαλία, στο Παρίσι, στο Λίβερπουλ, στο Λονδίνο, στην Αλεξάνδρεια, στην Καλκούτα και στο Καράτσι.
Ενδεικτική βιβλιογραφία: Philip Argenti, Libro d’Oro de la Noblesse de Chio, 1-2, London 1955.
Τα περιβόλια των Βλαστών στον Κάμπο
1. Κάμπος. Το περιβόλι του Κατσαμπού. Αναφέρεται στις σελίδες 177, 308 και 319 στον Κάμπο του Περρή, νούμερο 33 στο τοπογραφικό του Smith, νούμερο 28 στο τοπογραφικό του Ζολώτα και νούμερο 3 στο φύλλο Ι΄ στο χάρτη του Μαστοράκη. Αρχικά ιδιοκτησία Ροδοκανάκη, κατόπιν περιήλθε το ανατολικό τμήμα στους Βούρους και το δυτικό στους Βλαστούς, μετά ενώθηκε ξανά και πέρασε στην οικογένεια Γεωργιάδου, έπειτα στην οικογένεια Κατσαμπού και σήμερα είναι ιδιοκτησία του Σκυλιτσείου Νοσοκομείου Χίου.
2. Κάμπος. Αναφέρεται στις σελίδες 287 και 316 στον Κάμπο του Περρή, νούμερο 87 στο τοπογραφικό του Smith, νούμερο 66 στο τοπογραφικό του Ζολώτα και νούμερο 50 στο φύλλο Ε΄ στο χάρτη του Μαστοράκη. Αρχικά ιδιοκτησία Βλαστού, κατόπιν Μαχμούτ εφέντη, μετά Νεγρεπόντη, έπειτα Σέρμπου και αργότερα Χαλκούση.
3. Κάμπος. Το «Μπέικο». Αναφέρεται στις σελίδες 223 και 316 στον Κάμπο του Περρή, νούμερο 105 στο τοπογραφικό του Smith, νούμερο 73 στο τοπογραφικό του Ζολώτα και νούμερο 44 στο φύλλο Ε΄ στο χάρτη του Μαστοράκη. Το «Μέγα Λιτσάκικο», τμήμα του οποίου ήταν το Μπέικο αποτελείτο από τα κτήματα Κάππαρη (Smith 100), Γαλάτη (Smith 101), Βλαστού κατόπιν Σκυλίτση μετά Χουσεΐν Μπέη –από τον οποίο πήρε το όνομα του- έπειτα Λιτσάκη (Smith 105), Σκυλίτση «το Κανάκικο» (Smith 103), Τσικάλα-Ροΐδη (Smith 104), Σκυλίτση-Λιτσάκη-Παληού (Smith 102), και Σγούτα «των Σχολείων» (Smith μεταξύ 105 και 104). Ο Περρής αποδίδει τον ανάγλυφο θυρεό που υπάρχει στο κτήμα στους Σκυλίτσηδες (σελίδες 215, 223, 316 και 318) και στους Σγούτα (σελίδα 408).
4. Φραγκοβούνι. Αναφέρεται στις σελίδες 319 και 544 στον Κάμπο του Περρή, νούμερο 117 στο τοπογραφικό του Smith, νούμερο 83 στο τοπογραφικό του Ζολώτα και νούμερο 18 στο φύλλο Στ΄ στο χάρτη του Μαστοράκη. Αρχικά ιδιοκτησία Βλαστού, κατόπιν Πρασσακάκη και μετά Τόπακα.
5. Κοντάρι. Το «Κονίδικο». Αναφέρεται στη σελίδα 177 στον Κάμπο του Περρή, νούμερο 177 στο τοπογραφικό του Smith, νούμερο 301 στο τοπογραφικό του Ζολώτα και νούμερο 3 στο φύλλο Δ΄ στο χάρτη του Μαστοράκη. Αρχικά ιδιοκτησία Ροδοκανάκη, κατόπιν Βλαστού και μετά Κονίδου.
6. Σιερό. Το κτήμα Καράβα. Αναφέρεται στις σελίδες 319, 397, 404 και 405 στον Κάμπο του Περρή, νούμερο 169 στο τοπογραφικό του Smith, νούμερο 296 στο τοπογραφικό του Ζολώτα και νούμερο 30 στο φύλλο Ε΄ στο χάρτη του Μαστοράκη. Αρχικά ιδιοκτησία Maruffo, κατόπιν Ροΐδη, μετά Βλαστού, έπειτα Σγούτα, αργότερα Ψυχάρη, κατόπιν Βερναρδάκη, μετά Συγγρού, έπειτα τούρκικο και σήμερα Καράβα.
7. Σπηλάδια. Το κτήμα του Ανδρέα Πετροκόκκινου. Αναφέρεται στις σελίδες 315 και 319 στον Κάμπο του Περρή, νούμερο 160 στο τοπογραφικό του Smith, νούμερο 293 στο τοπογραφικό του Ζολώτα, νούμερο 31 στο φύλλο Δ΄ στο χάρτη του Μαστοράκη. Αρχικά ιδιοκτησία Βλαστού, κατόπιν Πετροκοκκίνου, μετά Σταυρινάκη και έπειτα Γκιάλη.
8. Σπηλάδια. Αναφέρεται στη σελίδα 319 στον Κάμπο του Περρή, νούμερο 260 στο τοπογραφικό του Ζολώτα. Αρχικά ιδιοκτησία Βλαστού και κατόπιν Ιωάννου και Λουκή Ξενάκη. Στο τοπογραφικό του Smith σημειώνεται με νούμερο 137 αλλά τοποθετείται λανθασμένα βόρεια του χειμάρρου της Λάκκας, στη θέση του κτήματος Ράλλη-Ξενάκη. Το Βλαστούδικο βρισκόταν νότια της Λάκκας. Δεν σώζεται τίποτα από το παλιό περιβόλι εκτός ίσως από τμήμα του περιβολότοιχου προς το ρυάκι. Διατηρείται κάτω από την άσφαλτο το τόξο της γέφυρας του χειμάρρου.
