Επιτήδειοι εκμεταλλεύονται το ειδικό αλιευτικό καθεστώς που επικρατεί στο Άγιο Όρος και υπεραλιεύουν καταστρέφοντας τα ιχθυαποθέματα στην μοναδική αειφορικά διαχειριζόμενη αλιευτική περιοχή της Ελλάδας που πλέον πλέον δεν επαρκούν ούτε καν για τους ίδιους τους μοναχούς.
Όπως αναφέρει το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος, στο Άγιο Όρος υπάρχει ένα ιδιαίτερο αλιευτικό καθεστώς, σύμφωνα με το οποίο στη θαλάσσια ζώνη 500 μέτρα γύρω από την ακτή, απαγορεύεται η αλιεία, με εξαίρεση τους αλιείς μοναχούς, οι οποίοι εδώ και αιώνες ψαρεύουν με τις ίδιες ήπιες και αειφορικές αλιευτικές πρακτικές. Με τον τρόπο αυτό οι μοναχοί εξασφάλισαν την επάρκεια της τροφής τους, ενώ παράλληλα ωφελήθηκε και η ευρύτερη περιοχή του βορείου Αιγαίου, καθώς η συγκεκριμένη θαλάσσια ζώνη, λόγω της ιδιαίτερης γεωμορφολογίας της, είναι ο βασικός τροφοδότης των ιχθυαποθεμάτων της ευρύτερης θαλάσσια περιοχής.
Η αφαίμαξη των αλιευτικών αποθεμάτων που γίνεται ακόμα και στο Άγιο Όρος, δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο γεγονός, αλλά είναι ενδεικτικό της ευρύτερης κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα. Ακόμα είναι ενδεικτικό για το ποιές θα είναι οι συνέπειες που θα βιώσουμε, εάν δεν αλλάξει κάτι άμεσα και για το πόσο κενές περιεχομένου είναι οι διάφορες εξαγγελίες των κρατικών αρχών περί αειφορικής αλιείας στην Ελλάδα κλπ, δεδομένου ότι στην πράξη, τα ιχθυαποθέματα των θαλασσών μας είναι απολύτως απροστάτευτα. Συγχρόνως, απροστάτευτοι είναι και οι χιλιάδες συμπολίτες μας που ζουν και βιοπορίζονται από την αλιεία, εξασφαλίζοντας παράλληλα σε όλους εμάς τροφή.
Το Ινστιτούτο «Αρχιπέλαγος» κατά τους τελευταίους μήνες, κάνει συνεχείς αναφορές σε πραγματικό χρόνο, για τα διάφορα περιστατικά παράνομης αλιείας στο Άγιο Όρος, τόσο προς το Λιμεναρχείο Δάφνης, όσο και προς στο Κέντρο Παρακολούθησης Αλιείας στον Πειραιά, με στόχο να επιβεβαιωθούν τα συγκεκριμένα περιστατικά. Όμως διαπιστώνει για μία ακόμα φορά ότι όλο το ελεγκτικό πλαίσιο για την αλιεία πάσχει καθώς έπειτα από όλη την κινητοποίηση που προκαλούμε στις αρμόδιες αρχές, πέρα από κάποιο μικρό πρόστιμο που αποδίδεται, δεν υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος ώστε να μπει ένα τέλος στην καταλήστευση των ιχθυαποθεμάτων της περιοχής. Με βάση το νόμο, επιβάλλονται σχετικά μικρά πρόστιμα που αντιστοιχούν σε ένα μικρό μόνο ποσοστό του κέρδους της παράνομης ψαριάς. Ακόμα, δεν έχει ενεργοποιηθεί το point system που προβλέπεται, με αποτέλεσμα, όλα αυτά αντί να αποτρέπουν τους παράνομους αλιείς, να λειτουργούν σχεδόν ως κίνητρο.