Ο ταλαντούχος χιώτης καλλιτέχνης ντύνει μουσικά την θεατρική παράσταση «Ο Ιδομενέας», ενώ παράλληλα έχει έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους
Ο Ιδομενέας του Roland Schimmelpfennig ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου από τις 20-22 Ιουλίου, στις 9 το βράδυ στην Πειραιώς 260, Κτίριο Δ για το Φεστιβάλ Αθηνών 2014. Η παράσταση βασίζεται στον τραγικό μύθο του Ιδομενέα ο οποίος επιστρέφοντας από τον Τρωικό πόλεμο πέφτει σε μια τρομερή θύελλα. Τότε ορκίζεται στους θεούς πως, αν τον σώσουν, θα θυσιάσει το πρώτο ζωντανό πλάσμα που θα συναντήσει μόλις πατήσει το πόδι του στην πατρίδα. Αυτός ο άνθρωπος αποδεικνύεται ο γιος του και, από εκεί και πέρα, παραδίδονται ήδη από τους αρχαίους σχολιαστές διαφορετικές εκδοχές για την τελική έκβαση. Ο συγγραφέας από την πλευρά του, στηρίζει όλο του το έργο στις διαφορετικές εκδοχές του μύθου.
Το έργο
Μια ομάδα από εννέα άντρες και γυναίκες αφηγείται τις διαφορετικές εκδοχές που θα μπορούσαν να έχουν συμβεί, σχολιάζει, γλιστρά διστακτικά σε αυτά που ερευνά, εξετάζει και απορρίπτει. Σκέπτεται πάνω στα ζητήματα του έργου. Μιλά εξ ονόματος των ηρώων, περνά από τον έναν στον άλλον, από το γενικό στο ειδικό και αντίστροφα, κρατώντας την αίσθηση ενός Χορού αρχαίου δράματος. Οι ηθοποιοί σκέφτονται δημοσίως επάνω σε αυτή την δίχως έλεος ιστορία. Σε διάφορους χορωδιακούς συνδυασμούς φιλοσοφούν πάνω στον φόβο του Θανάτου και τον Θάνατο, την Ενοχή, την Αγάπη και τον αφανισμό των άλλων ως προϋπόθεση της προσωπικής επιβίωσης. Όλα τα μεγάλα ανθρώπινα ερωτήματα βρίσκονται μέσα στον Ιδομενέα.
Λευτέρης Βενιάδης
Η μουσική επένδυση του έργου του σύγχρονου Γερμανού συγγραφέα αποτελεί τον τελευταίο σταθμό στην πολύ επιτυχημένη καριέρα του Λευτέρη Βενιάδη, ο οποίος εκτός της μουσικής, συμμετέχει στην παράσταση, έχοντας έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Ο ίδιος δήλωσε για τη μουσική σύνθεση:
Θέλησα να φτιάξω την μουσική αυτής της παράστασης αποκλειστικά και μόνο πάνω στους ηθοποιούς και τα ευρήματα που προέκυψαν πάνω στις πρόβες. Όντας ο ίδιος ηθοποιός από την αρχή στην εξέλιξη και στην δημιουργία της, κάθε εξωτερικός μουσικός παράγοντας, όπως κλασσική μουσική ηχογράφηση, μου έμοιαζε ξένο σώμα. Οι φυσικές, καθημερινά ανθρώπινες φωνές των ηθοποιών έχουν για μένα ξεχωριστή σημασία και μια λεπτή όμορφη ιδιαιτερότητα στην οποία αξίζει να επενδυθεί μια μουσική σύνθεση. Η μουσική επαναδανείζεται από το πρωτοποριακό αυτό σε δραματουργία κείμενο την έννοιες της «παραλλάγης και της επανάληψης», καθώς και της ολοκληρωτικής σύγκρουσης σε αυτές. Διάφοροι ήχοι από αντικείμενα, μια τρομπέτα που παίζεται από ηθοποιό, η φωνητική δύναμη ενός πλήθους, καθώς και τα a capella (χωρίς συνοδεία μουσικών οργάνων) πολυφωνικά τραγούδια συνθέτουν τη μουσική παλέτα.
Φωτογραφίες από την παράσταση
Φωτογραφίες: Μιχάλης Κλουκίνας