γράφει ο Γιώργος Κάκαρης
Με ανάμεικτα συναισθήματα υποδέχθηκε η τοπική κοινωνία την απόφαση του ΥΕΝ για την απομάκρυνση του «κλουβιού» και των «οικίσκων της ντροπής» έναντι του Λιμεναρχείου. Οι μικρόψυχοι και οι ρατσιστές ξίνισαν που δεν θα ξαναδούν στο λιμάνι βασανισμένες ανθρώπινες ψυχές πίσω από τα κάγκελα, ωστόσο η πλειοψηφία της κοινωνίας είδε με καλό μάτι την εξέλιξη αυτή, ενώ αυτοί που προβληματίστηκαν περισσότερο είναι όσοι στέκονται αρωγοί στους μετανάστες που φθάνουν στο νησί μας.
Οι προβληματισμοί δεν σχετίζονται με την απομάκρυνση καθεαυτή του φράχτη και των οικίσκων, καθώς αυτή θεωρείται επιβεβλημένη, όπως άλλωστε ορίζει εκτός από την κοινή λογική και η νομοθεσία. Η ανησυχία έχει να κάνει με το ενδεχόμενο η εξέλιξη αυτή να λειτουργήσει εκτονωτικά με συνέπεια την χαλάρωση των προσπαθειών για την αντιμετώπιση των προβλημάτων φιλοξενίας, που σε καμία περίπτωση δεν επιλύονται μόνο από την απομάκρυνση του «κλουβιού».
Eπιβεβαίωση των ανησυχιών και προειδοποιητικό καμπανάκι για αυτά που θα επακολουθήσουν στο μέλλον αν η κατάσταση παραμείνει ως έχει, είναι αυτό που συνέβη την προηγούμενη εβδομάδα και έμεινε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Το κέντρο κράτησης στο Μερσινίδι ήταν γεμάτο. Η αστυνομία άφησε ομάδα προσφύγων που, ως είθισται, ήθελαν να μεταβούν στον Πειραιά για να συνεχίσουν το ταξίδι τους με τελικό προορισμό χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης. Έλα όμως που εκείνη την ημέρα δεν είχε πλοίο και το επόμενο με προορισμό τον Πειραιά ήταν 2 μέρες αργότερα. Μέλη της Επιτροπής Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες Χίου «ΛΑΘΡΑ;» κινητοποιήθηκαν για να εξασφαλίσουν φθηνά καταλύματα για 2 ημέρες για τους 23 πρόσφυγες (ανάμεσά τους και ένας αυτιστικός), αλληλέγγυοι φρόντισαν για τη σίτισή τους και διευκόλυναν τη διαμονή τους μέχρι να αναχωρήσουν για τον Πειραιά, αποδεικνύοντας ότι η ανθρωπιά δεν έχει χαθεί ακόμα από το νησί μας.
Το κέντρο στο Μερσινίδι με χωρητικότητα μόλις 110 ατόμων δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις τρέχουσες ανάγκες που έχουν πολλαπλασιαστεί μετά το ξέσπασμα του εμφυλίου στη Συρία και την κατακόρυφη αύξηση των προσφύγων που καταφθάνουν στο νησί μας. Παρότι η ΕΕ χρηματοδοτεί με 80% τη συνδρομή προσφύγων από εμπόλεμες περιοχές και παρά τις κατά καιρούς συσκέψεις των αρμοδίων, εκτός κάποιων εμβαλωματικών παρεμβάσεων, τίποτα ουσιαστικό δεν έχει γίνει και θεωρείται βέβαιο ότι το καλοκαίρι, που θα ενταθούν οι μεταναστευτικές ροές, θα ζήσουμε θλιβερές καταστάσεις ανάλογες ή και χειρότερες από τις περσινές.
Υπάρχει η βούληση να δοθεί επιτέλους λύση στο πρόβλημα με τη δημιουργία αξιοπρεπών χώρων φιλοξενίας προσφύγων ή έχουμε γίνει τόσο κυνικοί και αδιαφορούμε βλέποντας εικόνες σαν και αυτή, με το 6 μηνών βρέφος πίσω από τα κάγκελα στο «κλουβί» του Λιμεναρχείου; Οι απαντήσεις προσεχώς.
