γράφει ο Βαγγέλης Χαρίτος
Το τεραστίων διαστάσεων γκράφιτι στην όψη του κτιρίου της Πρυτανείας του Πολυτεχνείου, είχε ως συνέπεια το διαχωρισμό της κοινωνίας σε «γκραφιτολάτρες» και «γκραφιτοκλάστες». Ξεκίνησε λοιπόν ένας διαδικτυακός κυρίως διάλογο κωφών, όπου ο ένας προσπαθούσε να πείσει για την ορθότητα της προσωπικής του μονολιθικής άποψης. Γράφτηκαν επιχειρήματα και από τις δύο πλευρές όπως «τα γκράφιτι δεν είναι τέχνη αλλά βανδαλισμός» και «η ιδεοληψία που διακατέχει μέρος της κοινωνίας περί της αστικής τάξης και καθαριότητας». Η πραγματικότητα δεν είναι άσπρο-μαύρο όπως το συγκεκριμένο γκράφιτι.
Ανεξάρτητα με το αν ταιριάζει με την προσωπική αισθητική του καθενός τα γκράφιτι (και όχι τα συνθήματα με σπρέι) είναι μέρος της έκφρασης του σύγχρονου πολιτισμού και παρ’ όλο τον εφήμερο χαρακτήρα τους είναι μορφή τέχνης. Στην άποψη αυτή συνηγορούν και οι εκθέσεις γκράφιτι από φορείς όπως πχ στη «Στέγη γραμμάτων και τεχνών» του Ιδρύματος Ωνάση που οργανώθηκε πέρυσι. Βλέποντας επίσης το άρτιο αποτέλεσμα της δράσης στο νησί μας των Κοπριτέλη-Ξυνταριανού, όπου μουντοί και απρόσωποι τοίχοι παίρνουν ζωή, είναι άδικος και παράλογος ο χαρακτηρισμός «βανδαλισμός» για κάτι που αποτελεί σίγουρα Έργο Τέχνης. Το πρόβλημα με το γκράφιτι στο Πολυτεχνείο δεν εντοπίζεται στη προχειρότητα της εκτέλεσης ούτε στη σχεδόν καταθλιπτική μορφή του, που ως ένα βαθμό ίσως να αντανακλά τη προβληματική πραγματικότητα της κοινωνίας και της ευρύτερης περιοχής , αλλά στη σχέση του με το ίδιο το κτίριο: Ο δημιουργός ενός Έργου Τέχνης οφείλει να αντιλαμβάνεται την αξία έργων τέχνης των παλαιοτέρων περιόδων και να μην επεμβαίνει στη μορφή τους. Το ιστορικό κτίριο του Πολυτεχνείου είναι και αυτό ένα Έργο Τέχνης που οφείλουμε να το διαφυλάξουμε στην αυθεντική του μορφή, σεβόμενοι το πνεύμα του αρχιτέκτονα Λύσανδρου Καυταντζόγλου που το σχεδίασε.
Το τεράστιο γκράφιτι ίσως να ξύπνησε την κοινωνία του «ωχαδερφισμού» για τη δημόσια περιουσία, αν και φαίνονται λίγο υποκριτικές οι αντιδράσεις όταν διαχρονικά οι όψεις του κτιρίου είναι υποβαθμισμένες λόγω συνθημάτων με σπρέι και ξεφτισμένες αφίσες φοιτητικών παρατάξεων και πάνω από αυτές η εντοιχισμένη μαρμάρινη επιγραφή αναφέρει: «Απαγορεύεται η τοιχοκόλλησις Νόμος 2147″…
