γράφει η Ερμιόνη Φρεζούλη
Δύο άσχετες μεταξύ τους φωτογραφίες. Ή μήπως όχι;
Τις προηγούμενες μέρες, με αφορμή την άσκηση Παρμενίων, που έγινε και στη Χίο με όλες τις τιμές, εντυπωσιακές φωτογραφίες με αποβάσεις τανκς στο Μάναγρο κατέκλυσαν τα χιώτικα ΜΜΕ. Η ελληνική πολεμική μηχανή είναι σε ετοιμότητα να απαντήσει σε οποιαδήποτε πρόσκληση εχθρού. Κάποια ΜΜΕ μάλιστα τον ονομάτισαν κιόλας τον εχθρό: η Τουρκία, ποια άλλη. Άλλωστε αυτό είναι και το επιχείρημα που ακούμε εδώ και δεκαετίες στις ελάχιστες εκκλήσεις για μείωση των εξοπλισμών. Μάλλον δεν πέρασε από το μυαλό τους το γεγονός ότι εδώ και κάποια χρόνια τον τουρισμό στη Χίο τον τρέφουν ακριβώς αυτοί οι εχθροί, οι Τούρκοι. Που έρχονται καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, και όχι μόνο το καλοκαίρι, και αφήνουν τον οβολό τους στο νησί.
Όλους του προηγούμενους μήνες, με αφορμή τη μεγάλη είσοδο προσφύγων στο νησί μας, άλλες φωτογραφίες, όχι και τόσο εντυπωσιακές είναι η αλήθεια, κατακλύζουν ΜΜΕ και μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Βάρκες, άνθρωποι στοιβαγμένοι με σωσίβια, πιτσιρίκια τρομαγμένα και βρεμένα μέχρι το κόκαλο.
Αυτό που μάλλον μας διαφεύγει είναι ότι αυτά τα τανκς, τα μαχητικά αεροπλάνα και τα πλοία, ευθύνονται για τον ξεριζωμό χιλιάδων ανθρώπων από τα σπίτια τους, τις πατρίδες τους. Τέτοιου είδους πολεμικές μηχανές είναι που ευθύνονται για το «πρόβλημα» των προσφύγων στα νησιά μας. Τέτοια τερατουργήματα του ανθρώπου είναι που καταστρέφουν τις ζωές εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων σε Συρία, Παλαιστίνη, Αφγανιστάν, Ιράκ.
Εκείνοι που τα πουλάνε σε μας, για να φυλάνε τα σύνορά μας και νοιώθουμε ασφαλείς, αυτοί οι ίδιοι τα πουλάνε και σε «νόμιμους» ή «παράνομους» στρατούς για να σφαγιάζουν αμάχους. Οι ίδιοι είναι που πλουτίζουν.
Ας είμαστε λοιπόν λίγο λιγότερο πολεμοχαρείς. Μηχανές πολέμου είναι όλες και είναι ίδιες παντού.
