γράφει ο Σιδερής Τσούρος
Μερικούς είναι ήδη σα να τους ακούω:
- Μα με τίποτα δεν είστε ευχαριστημένοι;
- Ήταν καλύτερα στις σκηνές να βρέχονται;
- Για τους Έλληνες που έχουν ανάγκη πότε κάνατε κάτι;
Είναι μερικές φορές –πράγματι- δύσκολη η ισορροπία ανάμεσα στη δίκαιη κριτική και τη γκρίνια. Ταυτόχρονα όμως κάποια πράγματα είναι εξόφθαλμα και εάν τα αποδέχεσαι ή τα προσπερνάς, τότε απλά υποτιμάς τη νοημοσύνη και την ύπαρξή σου.
Εντελώς περιληπτικά:
Διαβάσαμε όλοι πρόσφατα ότι οι πρόσφυγες θα φιλοξενούνται σε «σπιτάκια ΙΚΕΑ». Τώρα γιατί ΙΚΕΑ και όχι ελληνική εταιρεία, δεν το γνωρίζω, κάποιοι πάντως κερδίζουν από αυτό. Σε κάθε περίπτωση, ελέω marketing θεωρήσαμε ότι θα είναι μια υποφερτή λύση. Φεῦ! Όπως έλεγε και ένας συνάδελφος. Αυτά που ήρθαν είναι σε αυτή τη φωτογραφία.
Πλαστικές αποθήκες, σκοτεινές, με υποτυπώδη φινιστρίνια, ανθυγιεινές και ξεκάθαρα κλειστοφοβικές! Ντρέπεσαι να αποδεχτείς αυτό που βλέπεις… Προορίζονται για ανθρώπους; Ή μήπως αν είναι πρόσφυγες πέφτουν τα στάνταρτς;
Καλή και άγια η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και γενικώς καλοδεχούμενη σε μια περίοδο που την έχουμε τεράστια ανάγκη, αλλά, ως εκεί. Δεν μπορεί να είναι υπεράνω κριτικής. Διαβάζω στο link των Ηνωμένων Εθνών τις προδιαγραφές και τη συνεργασία εταιρίας design και της ΙΚΕΑ ώστε να δημιουργήσουν αυτά τα ελαφρά και εύχρηστα shelters όπως τα κατονομάζει, κάτι δηλαδή μεταξύ καταφύγιου και στεγάστρου. Διαβάζω επίσης ότι το κόστος έπαιξε μείζονα ρόλο στην επιλογή αυτή. Ότι διαθέτουν ηλιακούς πίνακες, ζωή για τρία χρόνια, βλέπω φωτογραφίες με γραμμένα συνθήματα «we love our new home». Γενικώς όλα τα καλά του Θεού. Και κάπου στο τέλος, εκεί που πας πια να βαρεθείς και να κλείσεις το άρθρο, βλέπεις κι αυτό:
Μετάφραση: «Δεν ήταν όλοι οι πρόσφυγες ικανοποιημένοι από συγκεκριμένες πλευρές των μονάδων, όπως η επιλογή της θέσης των θυρών, ή το χαμηλό φωτισμό που παρεχόταν από τα παράθυρα τις μέρες με συννεφιά. Εμείς επίσης εξακριβώσαμε κάποια λειτουργικά προβλήματα και θέματα που προέκυψαν με ισχυρότερους από όσο αναμενόταν ανέμους ή δυνατό ήλιο. Ξεκινάμε για να τα διορθώσουμε».
Μια μικρή λεπτομέρεια ότι στην Ελλάδα και ειδικά στα νησιά του Αιγαίου έχει πολύ ισχυρούς ανέμους και όλες τις εποχές του χρόνου; Αμελητέο ότι η Χίος είναι από τις πρώτες περιοχές της χώρας σε ηλιοφάνεια; Πως τα προσπερνά αυτά έτσι εύκολα η Ύπατη Αρμοστεία; Και τι κινδύνους ενδέχεται να δημιουργήσουν αυτά τα «λειτουργικά προβλήματα» στους ανθρώπους που θα μείνουν μέσα;
Τελικά, ναι, φαίνεται ότι πέφτουν τα στάνταρτς. Το κόστος υπερισχύει της αξιοπρέπειας. Τυφλώνει. Σε κάνει να θεωρείς ότι κάτι μεταξύ αποθήκης και γκαράζ μπορεί να είναι σπίτι για ανθρώπους! Κι ας είσαι και ο καθ’ ύλην αρμόδιος.
Λοιπόν, έχω να προτείνω το εξής στους ανθρώπους της «Ύπατης»: Αντί να κάνουν ερωτηματολόγια και να ρωτάνε τους απελπισμένους πως τους φάνηκαν αυτά τα κατασκευάσματα, καλό θα ήταν να μείνουν οι ίδιοι. Γιατί όχι; Αλλά να μείνουν για 5-6 εβδομάδες. Να το νοιώσουν. Και μετά ας έρθουν να μας πουν τη γνώμη τους για τα σπιτάκια ΙΚΕΑ. Απλά τα πράγματα.
Για το τέλος, μια προβοκατόρικη φωτογραφία από το Ναζιστικό Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Dachaou. Τροφή για σκέψη και οι συγκρίσεις δικές σας.
Συζήτηση1 σχόλιο
και γω εντελώς προβοκατόρικα θα πω να πάμε να δούμε τα κοντεινερ των σχολείων μας.