Μια ατυχής έκφραση;

0

γράφει ο Κώστας Ζαφείρης

«Είχαμε ψητό μαροκινό…» μ’ αυτή την αποτρόπαια φράση ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εσωτερικών Δ. Τσουκαλάς επιχείρησε σε πρωινή ενημερωτική εκπομπή να περιγράψει το τραγικό συμβάν της θανατηφόρας ηλεκτροπληξίας ενός 22χρονου από το Μαρόκο στα ηλεκτροφόρα σύρματα της περιοχής της Ειδομένης-Γευγελής. Στον δίκαιο αποτροπιασμό μεγάλου μέρους της κοινής γνώμης, επιχείρησε εκ των υστέρων να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Ότι απομονώθηκε η φράση του, ότι άλλο ήθελε να πει, ότι ήταν θύμα της γνωστής «μονταζιέρας».

Γράφτηκαν πολλά, χύθηκε πολύ μελάνι στην προσπάθεια να δικαιολογηθεί η διατύπωση. Τελικά, χωρίς να αναληφθεί οποιαδήποτε πολιτική ευθύνη, χωρίς να ζητηθεί συγγνώμη, έγινε απόπειρα να καταχωρηθεί η φράση στις «ατυχείς εκφράσεις». Δεν πείθουν όλα αυτά.

Πολύ απλά γιατί ο μέσος πολίτης αυτής της χώρας, κι εγώ με τα μέτρια ελληνικά μου, γνωρίζουμε ότι σ’ αυτή τη χώρα έχουμε μάθει τους νεκρούς τουλάχιστον να τους σεβόμαστε και ότι αυτή την αποτρόπαια φράση δεν την ξεστομίζεις αν δεν είναι μέρος του λεξιλογίου σου.

Ο Γενικός ήταν πράγματι άτυχος γιατί την φράση την είπε δημόσια. Τη χρησιμοποίησε όμως, είναι μέρος του λεξιλογίου του: στην παρέα, σε ιδιωτικές συζητήσεις, σε κουβέντες με συνεργάτες του… Αυτό και μόνο προκαλεί ανατριχίλα, προερχόμενο μάλιστα από κάποιον που υποτίθεται ότι είναι θεματοφύλακας των νόμων. Δεν είναι θέμα διατύπωσης, είναι θέμα ουσίας.

Έχει εκδώσει τα βιβλία "Η βία της βδομάδας" (1997), "Η εκδίκηση του τυπογράφου" (2006), "Αφάνεια" (2010), "Κόντρα Γέφυρα & άλλα διηγήματα" (2015) και "Η πόκα της πλημμύρας" (2017).

Άφησε σχόλιο