γράφει ο Βασίλης Αγιαννίδης
Η πρώτη φωτογραφία τραβήχτηκε στο Παρίσι πριν δύο χρόνια. Απεικονίζει μία πινακίδα του Δήμου Παρισίων σχετική με την κοπή κάποιων δέντρων στο Boulevard Voltaire η οποία διευκρινίζει μεταξύ άλλων: «Εδώ, για την ασφάλεια σας, θα προβούμε σε κοπή δέντρων… εργοδότης: Δήμος Παρισιού, εκτελεστής έργου: Διεύθυνση Πράσινων Χώρων & Περιβάλλοντος, Υπηρεσία Δέντρων & Δασών… πληροφορίες στο 3975, χρέωση αστικής μονάδας…». Πιο κάτω: «Είδος επέμβασης: Οι εξετάσεις για την κατάσταση των φυτών έδειξαν πως οι πλάτανοι πάσχουν από αθεράπευτη ασθένεια. Την Άνοιξη θα φυτευτούν νέοι πλάτανοι δέκα ετών προς αντικατάσταση των παλαιών…». Ακολουθούν μερικές συμβουλές διότι όπως υπογραμμίζει το κείμενο: «ένα δέντρο σε αστικό περιβάλλον είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο».
Αυτά γίνονται σε χώρες που σέβονται τους πολίτες τους. Στην Χίο, την τόσο όμορφη μα και τόσο μακρινή από το Παρίσι, τα πράγματα γίνονται διαφορετικά. Το δέντρο ξυρίζεται κυριολεκτικά (εκτός εάν κοπεί σύριζα οπότε δεν έχει ανάγκη κλαδέματος πλέον). Όποιος ρωτήσει τον λόγο της σφαγής του κάποιο δημοτικό σύμβουλο, ή και τον δήμαρχο τον ίδιο, δεν θα λάβει απάντηση.
Οπότε μένεις με την απορία: Γιατί οι νεραντζιές στον Δημοτικό Κήπο κλαδεύτηκαν κατά τέτοιον τρόπο ώστε να φτάσουν τα τέσσερα μέτρα, τα φυλλώματα να γίνουν μια σφαιρική τούφα στην κορυφή τους η οποία παραπέμπει αλλού και οι καρποί να μπορούν να συλλεχθούν μόνον από πουλιά, καλλιτέχνες με ξυλοπόδαρα στο τσίρκο και από τον Τιραμόλα;
Όπως όλοι γνωρίζουμε στο νησί των μανταρινιών και των πορτοκαλιών, της «νεραντζούλας φουντωτής» και του ιστορικού και διατηρητέου οικισμού του Κάμπου, λίκνο του εσπεριδοειδούς, τα δέντρα της κατηγορίας των κίτρων είναι σχετικά χαμηλά και φουντωτά και δεν έχουν καμία σχέση εμφανισιακά με τα αντίστοιχα του Δημοτικού Κήπου μετά το κλάδεμα τους.
Στην δεύτερη φωτογραφία φαίνεται μία από τις νεραντζιές του Δημοτικού Κήπου μετά το πρόσφατο, εκκεντρικό κλάδεμα τους. Ακολουθούν τέσσερεις φωτογραφίες από τα υπέροχα περιβόλια του Κάμπου.
