γράφει ο Γιώργος Χατζελένης
Τον Σεπτέμβριο του 2015 η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε αποφασίσει την αναλογική κατανομή των προσφύγων στις χώρες-μέλη της. Αρκετούς μήνες αργότερα, μόλις μερικές εκατοντάδες πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Χώρες όπως η Κροατία, η Τσεχία, η Δανία, η Εσθονία, η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Σλοβακία και η Σλοβενία δεν δέχτηκαν ούτε έναν πρόσφυγα. Το Βέλγιο, η Βουλγαρία, η Κύπρος, η Ιρλανδία, η Λευκορωσία, η Λιθουανία, το Λουξεμβούργο, η Ρουμανία, η Ισπανία και η Σουηδία δέχτηκαν από 3 μέχρι 20 πρόσφυγες και η Φιλανδία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ολλανδία και η Πορτογαλία έχουν υποδεχτεί από 50 μέχρι 290 πρόσφυγες.
Αυτό μόνο σοβαρότητα κι ενότητα δε δείχνει απ’ όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Η κοροϊδία όμως συνεχίζεται. Τα ξημερώματα της περασμένης Παρασκευής, οι χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης προχώρησαν σε ένα νέο κοινό σχέδιο, βάση του οποίου θα ξεκινούσαν διαπραγματεύσεις με την Τουρκία. Τη ίδια μέρα η Ουγγαρία, παρέκλινε του κοινού σχεδίου, ανακοινώνοντας πως θα κλείσει τα κέντρα υποδοχής της. Μάλιστα ο πρωθυπουργός της, Βίκτορ Ορμπάν, σκοπεύει να μεταφέρει τους πρόσφυγες σε δυο καταυλισμούς κοντά στα σύνορα με την Αυστρία, πιθανότατα για να τους ωθήσει «λαθραία» προς την γειτονική χώρα.
Η αδυναμία και η γελοιότητα αυτής της Ευρώπης, έδωσαν θάρρος στην Τουρκία να πετύχει την καλύτερη συμφωνία με εκβιασμούς. Μία συμφωνία που δυστυχώς είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Θύματά της οι πρόσφυγες και χαμένη για μία ακόμη φορά η Ελλάδα.
