γράφει ο Γιώργος Χατζελένης
Η καστροσυνοικία Σουρ στο Ντιγιαρμπακίρ, με την περιτοίχισή της και το κάστρο της, ένα χαρακτηρισμένο μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την Unesco, υπέστη ανεπανόρθωτες ζημιές από τις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας και του στρατού της Τουρκίας. Η καταστροφή όμως δεν περιορίστηκε μόνο στις πολεμικές επιχειρήσεις.
Το Ντιγιαρμπακίρ είναι η άτυπη πρωτεύουσα των Κούρδων της Τουρκίας. Η πόλη έχει γίνει σημείο συγκρούσεων στον εσωτερικό πόλεμο που μαίνεται τον τελευταίο καιρό στην γειτονική χώρα. Στις μάχες που δόθηκαν, ο τουρκικός στρατός προέβη σε πολιορκία της ιστορικής συνοικίας Σουρ, όπου είχαν ταμπουρωθεί νεαροί Κούρδοι αυτονομιστές, μ’ αποτέλεσμα ένα μεγάλο κομμάτι της περιοχής να ισοπεδωθεί από τανκς και μπουλντόζες που γκρέμιζαν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα για να ανοίξουν δρόμο στα τεθωρακισμένα. Όσα σπίτια έμειναν όρθια, μοιράστηκαν στον τούρκικο στρατό για να μπορέσει να οργανώσει καλύτερα τις επιχειρήσεις του.
Μετά τον στρατό, ήρθε και η σειρά της τουρκικής κυβέρνησης να επέμβει στην περιοχή αυτή, με σκοπό την «ανάπλαση» της συνοικίας. Με διάταγμα του υπουργικού συμβουλίου, οι κάτοικοι της Σουρ υποχρεώθηκαν να παραδώσουν στο κράτος τις ιδιοκτησίες τους και στη συνέχεια να απομακρυνθούν για μετεγκατάσταση σε απομακρυσμένες συνοικίες της περιφέρειας. Όσο για τα σπίτια τους, θα αξιοποιηθούν από Τούρκους επενδυτές κι επιχειρηματίες.
Στη παραπάνω λίστα κατασχέσεων πέρα από τα ιδιωτικά και δημόσια κτίρια, περιλαμβάνονται και σημαντικά μνημεία όπως έξι χριστιανικές εκκλησίες, μία εξ’ αυτών η αρμενική εκκλησία του Σουρπ Γκιράγκου, του 17ου αι. με χωρητικότητα 3.000 πιστών.
Μ’ αυτές τις ισοπεδωτικές πολιτικές τα καθεστώτα προσπαθούν να κρατηθούν ζωντανά, σβήνοντας βίαια τα ίχνη άλλων λαών.
Πολιτικές που δεν εφαρμόζονται μόνο στην Τουρκία…
