γράφει ο Κώστας Ζαφείρης
Ένα από τα κύρια στοιχεία των τελευταίων αφηγήσεων για το προσφυγικό ζήτημα, που επαναλαμβάνεται μέχρι τελικής εμπεδώσεως, είναι ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες που κινητοποιούνται και αντιδρούν στον εγκλεισμό και στον εγκλωβισμό τους, είναι δήθεν υποκινούμενοι. Έχουν πέσει θύματα παραπληροφόρησης από κάποιους σκοτεινούς τύπους και πράττουν κατόπιν εντολών τους. «Κάποιοι άλλοι τους βάζουν και τα κάνουν». Ακούγεται αυτό επίσημα ή ημιεπίσημα, απροκάλυπτα ή συγκαλυμμένα.
Κατ’ αρχήν αυτή η προσέγγιση έχει στον πυρήνα της μια βαθύτατη υποτίμηση του άλλου, έναν κρυφό ρατσισμό. Ο πρόσφυγας είναι ανίκανος να σκεφτεί, να αποφασίσει και να δράσει, μόνος του ή συλλογικά, χρειάζεται πάντοτε κάποιος να του πει τι να κάνει, να τον χειραγωγήσει, να τον κατευθύνει. Έπειτα όσοι έχουν έρθει έστω και σε ελάχιστη επαφή με το προσφυγικό ζήτημα ξέρουν ότι αυτή η αφήγηση είναι αναληθής. Για σκεφτείτε λίγο. Ο πρόσφυγας ξέφυγε από πόλεμο, πέρασε χίλιους δυο κινδύνους και ταλαιπωρίες, αναμετρήθηκε με αμέτρητες δυσκολίες, ήρθε εδώ για κάτσει σαν υπάκουο και άβουλο πλάσμα να χειραγωγηθεί από τον Χ ή τον Ψ.
Η αλήθεια είναι άλλη. Οι κατατρεγμένοι που έρχονται στο νησί μας και γνώση και κρίση έχουν. Επιπλέον είναι και πληροφορημένοι, επικοινωνούν, χάρη στην τεχνολογία, με δικούς τους ανθρώπους σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης, μαθαίνουν τα νέα σκέφτονται, αποφασίζουν και πράττουν. Οι σατανικοί υποκινητές, που πρέπει να είναι στ’ αλήθεια παντοδύναμοι, απλά δεν υπάρχουν.
Αλλά αυτός ο μύθος δεν είναι καινούργιος. Την εκάστοτε εξουσία τη συμφέρει να διαδίδει ότι οι άνθρωποι δεν αντιδρούν αυτόβουλα στα προβλήματα, αλλά είναι θύματα παραπληροφόρησης και χειραγωγούνται. Μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενοι, αγρότες, και τόσοι άλλοι έχουν παρουσιαστεί κατά καιρούς ως θύματα υποκίνησης. Συμφέρει τους κρατούντες να το διαδίδουν αυτό. Γιατί με πονηρό τρόπο καταφέρνουν να μην αναγνωρίσουν ότι είναι η πραγματική κατάσταση (προβλήματα, μέτρα, πολιτικές) που γεννάει τις αντιδράσεις των ανθρώπων.
Κι έπειτα βάζει στο κάδρο και στοχοποιεί όσους, πέρα από επίσημα και «πιστοποιημένα» κανάλια, βρίσκονται κοντά στους πρόσφυγες και μετανάστες όλους αυτούς τους μήνες. Έπρεπε ν’ ακούσετε με πόσο μίσος εκτοξευόταν η λέξη «αλληλέγγυος» σαν βρισιά, από μικρόνοες φωνακλάδες στα πρόσφατα επεισόδια στη Χίο, μικρόνοες που ανάθεμα κι αν ξέρουν τι στ’ αλήθεια σημαίνει η λέξη.
Καλό το παραμύθι σας λοιπόν, και με δεκάδες δράκους. Γι’ αυτό ακριβώς είναι παραμύθι…
