Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές αρχές να σταματήσουν άμεσα τη δίωξη του Μιχάλη Τόλη, του οποίου η δίκη προγραμματίζεται για την Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014.
Ο Μιχάλης Τόλης είναι ολικός αρνητής στράτευσης που αρνείται για ιδεολογικούς λόγους να υπηρετήσει τόσο την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία όσο και την τιμωρητική εναλλακτική υπηρεσία. Συνελήφθη στις 3 Ιουνίου 2013, παρέμεινε υπό κράτηση επί δύο ημέρες και προσήχθη ενώπιον στρατοδικείου στις 5 Ιουνίου. Η δίκη του αναβλήθηκε και αφέθηκε ελεύθερος. Τώρα αναμένεται να παρουσιαστεί ενώπιον του στρατοδικείου Αθηνών.
Ο Μιχάλης Τόλης είναι ένας από τους περισσότερους από δέκα αντιρρησίες συνείδησης, συμπεριλαμβανομένων ολικών αρνητών στράτευσης, που έχουν διωχθεί στην Ελλάδα από τις αρχές του 2013. Οι περισσότεροι από αυτούς αρνούνται για ιδεολογικούς λόγους να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία, άλλοι έχουν αντίρρηση που βασίζεται σε θρησκευτικούς λόγους. Η Διεθνής Αμνηστία ανησυχεί ότι η δίωξη και η τιμωρία αυτών των ατόμων, σε κάποιες περιπτώσεις επανειλημμένα για την ίδια πράξη της άρνησης να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία για λόγους συνείδησης, παραβιάζει το δικαίωμά τους στην ελευθερία της συνείδησης. Αυτοί που έχουν κρατηθεί, κατά παράβαση του δικαιώματός τους στην αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία, έχουν υπάρξει κρατούμενοι συνείδησης και έχουν υποστεί αυθαίρετη σύλληψη και κράτηση.
Η οργάνωση επαναλαμβάνει επίσης τις ανησυχίες της για τον τιμωρητικό χαρακτήρα της εναλλακτικής πολιτικής υπηρεσίας στην Ελλάδα. Αυτοί που έχουν αντίρρηση συνείδησης να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία απαιτείται να υπηρετήσουν μια εναλλακτική πολιτική υπηρεσία 15 μηνών, που είναι πολύ μεγαλύτερη από τη στρατιωτική θητεία εννιά μηνών στο Στρατό Ξηράς, όπου υπηρετεί η πλειονότητα των στρατευσίμων. Ως τέτοια, έχει τιμωρητικό χαρακτήρα και κάνει διακρίσεις εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης, και, ως εκ τούτου, είναι ασύμβατη με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Αναλόγως, η δίωξη και τιμωρία των αντιρρησιών συνείδησης εξαιτίας της άρνησής τους να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία ή, στην περίπτωση των ολικών αρνητών στράτευσης, να υπηρετήσουν επίσης την τιμωρητική και μεροληπτική εναλλακτική υπηρεσία, ισοδυναμεί με δίωξη και τιμωρία τους για την άσκηση του δικαιώματός τους στην ελευθερία της συνείδησης, κατά παράβαση των διεθνών υποχρεώσεων της Ελλάδας για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (Γενικό Σχόλιο 22, 1993) και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Μπαγιατιάν εναντίον Αρμενίας, Τμήμα Μείζονος Σύνθεσης, απόφαση της 7ης Ιουλίου 2011), έχουν ρητά αναγνωρίσει ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία προστατεύεται από το δικαίωμα στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας στο Άρθρο 18 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και στο Άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αντίστοιχα. Τα διεθνή πρότυπα ορίζουν επίσης ότι οποιαδήποτε εναλλακτική υπηρεσία απαιτείται να υπηρετήσουν οι αντιρρησίες συνείδησης πρέπει να είναι γνήσια πολιτική, υπό πολιτικό έλεγχο, και μη τιμωρητικής φύσης ή διάρκειας.
Περαιτέρω, οι δίκες των αντιρρησιών συνείδησης λαμβάνουν χώρα ενώπιον στρατοδικείων. Η Διεθνής Αμνηστία αντιτίθεται στις δίκες πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των αντιρρησιών συνείδησης, από στρατοδικεία, που εγείρουν σοβαρές ανησυχίες σχετικά με το δικαίωμά τους σε δίκαιη δίκη. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ότι μια δίκη ενός τούρκου αντιρρησία συνείδησης από ένα δικαστήριο αποτελούμενο αποκλειστικά από στρατιωτικούς ήταν παραβίαση του δικαιώματός του σε δίκαιη δίκη σύμφωνα με το Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ερτζέπεναντίον Τουρκίας, απόφαση της 22ας Νοεμβρίου 2011).
Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές αρχές να εναρμονίσουν τη νομοθεσία και την πρακτική τους σχετικά με την αντίρρηση συνείδησης με το ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο και τα πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι αντιρρησίες συνείδησης δεν πρέπει να συλλαμβάνονται, να διώκονται, να τους επιβάλλονται πρόστιμα και να φυλακίζονται εξαιτίας της άρνησής τους να καταταγούν στο στρατό ή εξαιτίας της άρνησής τους να υπηρετήσουν εναλλακτική υπηρεσία που είναι τιμωρητική ή μεροληπτική.