(Μία ακόμα) παγκόσμια ημέρα βιβλίου

γράφει ο Στέλιος Κραουνάκης

Δεν έχω καταλάβει ακόμα τι εκφράζουν οι μέρες της γης ή άλλες ημέρες αφιερωμένες σε περιβάλλον, παιδί, μητέρες, κακοποιήσεις, θύματα βασανιστηρίων, αρρώστιες κλπ. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος να γίνεται ειδική μνεία μία συγκεκριμένη μέρα για κάτι που η συνήθης πρακτική είναι να μένει ξεχασμένο και χωρίς ιδιαίτερες αναφορές τις υπόλοιπες 364 μέρες του χρόνου. Είναι λίγο υποκριτικό και θυμίζει λίγο το «κουβέντα να γίνεται».

Στις γιορτές βιβλίου στην Αθήνα παλαιότερα, στο Πεδίο του Άρεως που συνήθως γίνονταν, περνούσα για να δω καινούργιους τίτλους βιβλίων που αν με ενδιέφεραν προσπαθούσα να τους αγοράσω από αλλού, αρκετά πιο φτηνά. Εμποροπανήγυρη ήταν έτσι κι αλλιώς που ανάμεσα στα βιβλία πουλούσαν σουβλάκια, μπύρες και όλα τα προβλεπόμενα που αγοράζει ο κόσμος στη βόλτα που βγαίνει το Σαββατοκύριακο. Μιλούσαν και κάποιοι «ειδήμονες» του βιβλίου στυλ Πάγκαλου οπότε δεν έβρισκα ιδιαίτερο νόημα σε όλο αυτό.

Το βιβλίο πάντως διατηρεί ακόμα την αξία του παρόλο που το internet έχει επικρατήσει στους περισσότερους τομείς (ψυχαγωγία, ενημέρωση κ.α.). Ο κόσμος δεν έχει πια την δυνατότητα να αγοράζει βιβλία των 10 και 20 ευρώ με την ευχέρεια που το έκανε ενδεχομένως τα προηγούμενα χρόνια, εκτός από τις καλοκαιρινές διακοπές που το βιβλίο αποτελεί ακόμα απαραίτητο αξεσουάρ. Σχετική έρευνα του ΕΚΕΒΙ πάντως δείχνει ότι αρκετοί ενδιαφερόμενοι συνεχίζουν να επισκέπτονται τα βιβλιοπωλεία για να ενημερώνονται ή ψάχνουν σε σχετικές στήλες βιβλίων στο internet (συνηθέστερη πηγή πληροφόρησης). Τα e-book δεν φαίνεται να απειλούν τα βιβλία παρότι οι εταιρίες μειώνουν συνεχώς τις τιμές τους για να μπορούν να πουλάνε τις συσκευές ανάγνωσης. Πρόκειται μάλλον για άλλο προϊόν χωρίς τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του χάρτινου, απτού, δεμένου κειμένου σε διαφορετικά μεγέθη και σχήματα οπότε όσοι το επιλέγουν το κάνουν για διαφορετικούς λόγους απ’ ότι αγοράζουν ένα βιβλίο.

Μου αρέσουν τα βιβλία και συνεχίζω να κάνω δώρο βιβλία σε γιορτές και γενέθλια. Ενθουσιάζομαι όταν ανακαλύπτω καινούργια βιβλιοπωλεία και θυμάμαι με νοσταλγία παλιά όπως το ιστορικό «Ναυτίλος» στο Ηράκλειο Κρήτης που δυστυχώς έχει κλείσει. Λείπουν στον τόπο μας ειδικοί χώροι ανάγνωσης και οργανωμένοι δημόσιοι χώροι αναγνωστικών και δανειστικών βιβλιοθηκών. Είναι απαραίτητοι αν θέλουμε να προωθήσουμε το βιβλίο και να δώσουμε κίνητρα και ευκολίες σε παλαιότερους και νέους αναγνώστες.

Είναι ένας κόσμος ολόκληρος τα βιβλία και άμα τα αγαπήσεις δεν τα βγάζεις εύκολα από τη ζωή σου. Ας τα ανταλλάσσουμε μεταξύ μας και ας τα προωθούμε με όποιο τρόπο μπορούμε.