Author: ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΣΑΡΔΑΚΑ

Το όνομα του Αντωνίου Στεφάνου άκουσα για πρώτη φορά όταν φοιτούσα στο Πανεπιστήμιο και τα καλοκαίρια εκείνων των χρόνων επισκεπτόμουν το Αρχαιολογικό Μουσείο για τις πανεπιστημιακές μου εργασίες. Δυστυχώς τον ίδιο δεν πρόφτασα ποτέ να συναντήσω, γεγονός που θεωρώ αληθινή απώλεια.

Όταν είναι κάποιος παιδί, μπορεί να δει και ν’ ακούσει πράγματα, που οι μεγάλοι, ούτε να τα φανταστούν δεν μπορούν. Μπορεί ν’ ακούσει το μουρμούρισμα της θάλασσας, που φέρνει στ’ αυτιά του ιστορίες παλιές για μακρινά ταξίδια και περιπέτειες σ’ άγνωστες χώρες ή τις διηγήσεις της Σελήνης, που εκατομμύρια χρόνια τώρα αφήνει το φως της να τρυπώνει, πότε μέσα από την είσοδο μιας σπηλιάς ή από κάποια χαραμάδα μιας πηλόχτιστης καλύβας και πότε από τα πατζούρια στα υπνοδωμάτια των μικρών παιδιών και κρυφακούει παραμύθια, μα κι αληθινές ιστορίες.