Η Ιστορία γράφτηκε με αίμα – δε θα την κάνετε εσείς “λευκό πίνακα”, κύριε Μητσοτάκη!
Φτάσαμε λοιπόν ως εδώ… “τι το ενδιαφέρει ένα παιδί 17 χρονών τι έγινε το 1963”…
Φτάσαμε λοιπόν ως εδώ… “τι το ενδιαφέρει ένα παιδί 17 χρονών τι έγινε το 1963”…
Να τελειώνουμε με το βολικό άλλοθι πως αυτό που βιώνουμε είναι μόνο θέμα “κακής εξουσίας” και “κακών πολιτικών”
Στο βιβλίο της έκθεσης της Γ Λυκείου υπάρχει ένα κεφάλαιο που αναλύει την αποκρουστική χυδαιότητα του “λόγου της εξουσίας”
Καληνύχτα, Ελλάδα… καλημέρα, Μεσαίωνα!
Δεν ανήκω σε όσους πιστεύουν. Και δεν ξεκινώ το σημείωμα τούτο “προβοκατόρικα”, με σκοπό να κάνω επίθεση στο θρησκευτικό αίσθημα του καθενός ή την ανάγκη του να πιστέψει, πράγμα που με τα χρόνια έμαθα έμπρακτα να σέβομαι απολύτως.
Είναι πλέον η στιγμή για μια πολύ σημαντική πληροφορία, φίλτατοι αναγνώστες, που θα αλλάξει την ζωή σας με τρόπο συγκλονιστικό…
Πώς αντιμετωπίστηκαν άραγε από κάποιους ντόπιους δημοσιογράφους οι πρωτοβουλίες κι οι αντιδράσεις αυτές; Με το απολύτως σαθρό – κι εκ του πονηρού, ενίοτε – επιχείρημα πως “η Αριστερά διαφημίζει τους…ανύπαρκτους”
Μ’ έχει σημαδέψει καθοριστικά ως άνθρωπο η παραμονή μου επί τρία χρόνια στο Βερολίνο, στην “ατμομηχανή της μοντέρνας Ευρώπης”, από το 2007 έως το 2010
“Του Έλληνος ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει!” Να γελάσουμε ή να κλάψουμε;
Η σεμνότητα κι η επίγνωση των αδυναμιών μας είναι αναγκαίες, για να ξανακάνουμε βήματα προς την ελευθερία!