γράφει ο Κώστας Ζαφείρης
Είναι η εποχή που…
- Αλλάζουν τα χρώματα. Από τη θολούρα του καλοκαιριού, είναι καθαρά, σπαθάτα, ευδιάκριτα.
- Οι τελευταίοι καλοκαιρινοί φίλοι-παραθεριστές μας αποχαιρετούν οριστικώς.
- Έρχεται ο τρισκατάρατος ΕΝΦΙΑ, που οι χατζηαβάτηδες που κυβερνούν τον είχαν πει άδικο και θα τον καταργούσαν τάχατες.
- Το πρωινό μπουφανάκι είναι απαραίτητο πάνω από το κοντομάνικο.
Η εποχή…
- Που παρακαλούμε για την πρώτη βροχή.
- Που κοιτάμε τα δέντρα και μετά λέμε σε παρέες, εφέτος έχει ελιά, ας κάμει και λάδι.
- Που οι ελληναράδες συνέρχονται από τα πρόστυχα μοχίτο που ήπιανε στα μπιτσόμπαρα και τους φταίνε πάλι οι πρόσφυγες.
- Που είναι νύχτα ακόμα όταν φεύγεις για δουλειά.
- Που οι λογαριασμοί γίνονται ξανά και ξανά, και όλο δεν βγαίνουν.
- Που οι παραλίες της Βολισσού είναι και πάλι, καθαρές και ασυναγώνιστες. Όπως πάντα.
Η εποχή…
- Που κόβονται ξύλα και στοιβάζονται.
- Που βάζουμε μπροστά μεγάλα σχέδια για να γράψουμε, να διαβάσουμε, να αγαπήσουμε, να χαρούμε.
- Που βράζει το καινούργιο κρασί στα βαρέλια.
- Που κατεβάζουμε κουβερτούλα από το πάνω ράφι της ντουλάπας.
- Που όταν κρύβουμε μαγιό, ψάθες και βατραχοπέδιλα μας πιάνει μια στεναχώρια.
- Που κοιτάς το ρολόι και λες, πω πω σκοτείνιασε κιόλας.
- Που τα κανάλια δίνουν τα ρέστα τους για να μας δελεάσουν.
- Που παίζουμε Τσάμπιονς Λίνγκ, όσοι παίζουμε.
- Που τα παιδιά ξεχνούν την θερινή ξεγνοιασιά κι αρχίζουν να βαριούνται το σχολείο.
- Που τα Χριστούγεννα μοιάζουν πολύ μακρινά.
- Η εποχή που αργά μας δείχνει την όψη του ο Χειμώνας.
