Τι είναι η “ελληνικότητα”; Πατέντα ονόματος ή καθημερινός αγώνας;
“Του Έλληνος ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει!” Να γελάσουμε ή να κλάψουμε;
“Του Έλληνος ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει!” Να γελάσουμε ή να κλάψουμε;
Δυο όψεις. Η μια του συγκινητικού μεγαλείου της ανθρώπινης ψυχής. Κι η άλλη του απύθμενου βάθους της ανθρώπινης κακοψυχιάς.
Μόλις γύρισα από τη δουλειά. Για να ακριβολογήσω, μόλις γλίτωσα από του χάρου τα δόντια. Εγώ και όσοι άμοιροι μετακινούνται από Χίο προς Καρδάμυλα και τούμπαλιν.
Η συζήτηση περί δικαιωμάτων κρατάει χρόνια και είναι πάντα επίκαιρη. Ή σχεδόν πάντα, ανάλογα με τους χώρους και τόπους που κινείται ο/η καθένας/μια.
Εδώ και 5 δεκαετίες, στην ευρύτερη περιοχή της Νάντης συγκεντρώθηκαν κι ένωσαν τις δυνάμεις τους ντόπιοι αγρότες, χωρικοί, αστοί, φυσιολάτρες, συνδικαλιστές, πρόσφυγες, καταληψίες και διεθνείς ριζοσπάστες
Η σεμνότητα κι η επίγνωση των αδυναμιών μας είναι αναγκαίες, για να ξανακάνουμε βήματα προς την ελευθερία!
Ένα σούσουρο ακουγόταν σ’ όλο το νησί, σαν ένα μυστικό που βγήκε στην επιφάνεια σιγά σιγά. Στον Αντρόλακο, στο Γιαννάκι, στο Βίκι, στις Αμάδες, στο Σαραπιό, στο ντεπόζιτο, στα Πυργιά, στην Τσούνα.
Στην περίπτωση των Σκοπίων έχουν ακουστεί αρκετά ονόματα αλλά κανένα επίσημο
Παρακολουθώ αυτές τις μέρες μια αριστουργηματική αμερικανική τηλεοπτική σειρά που ακούει στο όνομα Damnation
Ανασυνθέτω από μνήμης (στο περίπου, συγκρατώντας την ουσία) μια χαρακτηριστική στιγμή από δελτίο ειδήσεων μεγάλου