Τις προηγούμενες εβδομάδες από αυτή την στήλη προσπάθησα να παρουσιάσω συνοπτικά μερικά βασικά θέματα σε σχέση με τη φωτογραφία και τη ζωή μας· τους τρόπους που χρησιμοποιείται, τη δύναμή της σαν οπτική γλώσσα και σαν αφηγηματικό μέσο, τη σχέση της με το χώρο και το χρόνο
Οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν με σιγουριά και τάξη για το παρόν, ελπίδα για το μέλλον και νοσταλγία για το παρελθόν
Φωτογραφίζοντας επαναλαμβανόμενα το ίδιο θέμα, αυξάνοντας τον χρόνο έκθεσης στο φως, αποκαλύπτονται οι δυνατότητες της φωτογραφικής καταγραφής σε σχέση με την στιγμιαία καταγραφή της ανθρώπινης όρασης
Μέχρι πριν λίγες δεκαετίες τα ταξίδια ήταν δύσκολα γιατί δεν υπήρχαν δρόμοι και μέσα μεταφοράς, αλλά ούτε οργανωμένος τουρισμός και ξενοδοχεία
Tο ταξίδι είναι από τις πλέον γοητευτικές λέξεις, για όλες τις κοινωνικές ομάδες, για όλους τους ανθρώπους, για όλες τις εποχές. Aν υπήρχε χρηματιστήριο λέξεων, η λέξη ταξίδι θα είχε από τις υψηλότερες τιμές.
Η διαδικασία παραγωγής μιας φωτογραφίας ή μιας σειράς φωτογραφιών, εκτός των άλλων είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να γνωρίσουμε ανθρώπους και τόπους
Μεγαλώνουμε με ιστορίες, στην αρχή με παραμύθια, και στη συνέχεια με φανταστικές και πραγματικές ιστορίες
Μας τριγυρίζει το παρελθόν, αυτό που ζούμε τώρα σε μεγάλο βαθμό είναι αποτέλεσμα όλης της προηγούμενης ζωής μας
«Βρήκα στα σκουπίδια ένα κουτί με παλιές φωτογραφίες, ίσως σε ενδιαφέρει», μου είπε η Β. Σκάλισα τις φωτογραφίες, αναμνηστικές όλες, πρόχειρα τραβηγμένες…
Η ζωή μας είναι γεμάτη αποδείξεις, βεβαιότητες και σύμβολα. Αντιλαμβανόμαστε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας με συγκεκριμένο τρόπο και με περιορισμούς από τις αισθήσεις, τη λογική, τα συναισθήματα, την εποχή και τις εγγενείς αδυναμίες μας.
