γράφει ο Τέλης Τύμπας
1. Η εικόνα του Πάπα να αγγίζει πρόσφυγες στη Λέσβο, προσέχοντας μάλιστα να μην παραλείψει κανέναν, μικρό ή μεγάλο, να προσπαθεί να προσαρμόσει το χαιρετισμό του σε αυτόν ή αυτή που έχει απέναντί του (απλή αλλαγή νεύματος με κάποιες μεγαλύτερες γυναίκες με μαντήλα, χειραψία με όσους έτειναν το χέρι, κτλ), να μην δείχνει προσβεβλημένος αλλά ούτε και ελάχιστα ανήσυχος από την αγενή για κάθε πρόσωπο (και για ένα τόσο γνωστό πρόσωπο απρόβλεπτη) έκθεση σε υψωμένα κινητά ενός πλήθους αγνώστων (και μάλιστα φυλακισμένων επί ημέρες, παράνομα), ήταν στο άλλο άκρο από την αντιμετώπιση των προσφύγων ως μη ανθρώπων, ως κάτι μιαρό-μολυσματικό το οποίο πρέπει να ξεφορτωθείς, στο οποίο σηκώνεις χέρι για να το χτυπήσεις (ή να το ρίξεις στη θάλασσα του λιμανιού σου). Δεν την υιοθετούν πολλοί στη Χίο αλλά δυστυχώς προτάθηκε σε αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα και προωθήθηκε από μικρές εστίες που παρέσυραν δυστυχώς κι άλλους. Ας προστεθεί εδώ και η εικόνα του να κάθεται ο Πάπας, ο Πατριάρχης κι ο Αρχιεπίσκοπος στο τραπέζι και να μοιράζονται ένα ταπεινό γεύμα μαζί με πρόσφυγες.
2. Η εικόνα της παρουσίας του Πάπα να δίνει ουσιαστικά μια ευκαιρία στους πρόσφυγες να σηκώσουν μια πικέτα ή ένα πανό, να φωνάξουν ‘ελευθερία’, ‘άσυλο’ και ‘όχι απέλαση στην Τουρκία’, η εικόνα του Πάπα να ανταποκρίνεται δηλώνοντας ότι ‘δεν είστε μόνοι’, είναι θετικότατη. Όπως και η εικόνα–απόδειξη ότι, παρά τον εγκλεισμό του, πολλαπλά ανήθικο και παράνομο, το πλήθος των προσφύγων δεν εκπροσωπεί κάποιον κίνδυνο. Το κατέδειξε η εικόνα του Πάπα που δεν φοβάται να βαδίσει προς αυτό, να πάρει το χρόνο του, να γίνει ο ίδιος μέσο για να περάσουν τα δίκαια συνθήματα των προσφύγων στα παγκόσμια ΜΜΕ. Όσες κι όσοι ανταποκριθήκαμε στην πρόσκληση της Χιακής Συμπολιτείας και πήγαμε στη ΒΙΑΛ είχαμε ζήσει τις ίδιες ακριβές εικόνες (στο μέτρο των απείρως μικρότερων δυνατοτήτων μας). Στη Χίο κατηγορηθήκαμε ως ακραίοι, υποκινητές, υπερεπαναστάτες και βάλε. Η εικόνα από τη Λέσβο απέδειξε ότι δεν κάναμε τίποτα περισσότερο από αυτό που για τους χριστιανούς του νησιού δεν θα έπρεπε να είναι παρά το ελάχιστο καθήκον.
3. Η κατάρριψη του μύθου περί προσφύγων ως συλλήβδην τρομοκρατών ισλαμιστών. Έχει αρκετούς επικίνδυνους ισλαμιστές ο κόσμος, όπως έχει και αρκετούς επικίνδυνους χριστιανούς κι άλλους. Όπως ο Νορβηγός εκείνος που μακέλεψε και σκότωσε δεκάδες νέα παιδιά και μάλιστα ομοεθνή του, όπως κάποιοι της ISIS και συναφών οργανισμών. Και δεν είναι ποτέ απίθανο σε ένα πλήθος ξεριζωμένων και κατατρεγμένων να εισέρχονται και κάποιοι τέτοιοι. Η εικόνα όμως που εξέπεμψε λόγω επίσκεψης Πάπα η Λέσβος σε όλο τον κόσμο έδειξε ότι η συντριπτική μάζα των προσφύγων δεν έχουν πρόβλημα να χαιρετήσουν, να φιλήσουν το χέρι (και κάποιοι και το πόδι) των επικεφαλής εκκλησιών που δεν είναι οι δικές τους. Εδώ υπήρχε ίσως και κάτι θετικό με την κατά τα άλλα απωθητική εικόνα με τα κινητά. Ότι η νεολαία του κόσμου, σε Ανατολή και Δύση, έχει από κοινού μεγαλύτερο πάθος για τον cyborg συσχετισμό με το κινητό της παρά για θρησκευτικούς φανατισμούς.
4. Βαδίζοντας μαζί με τον Πάπα και τον Πατριάρχη, έκανε και η εκκλησιαστική ηγεσία της χώρας μας βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, αποστασιοποιούμενη από μια αντιφατική προηγούμενη δήλωση που προβλημάτισε. Δεν πρέπει να γίνουν βήματα πίσω. Αντιθέτως, θα βοηθήσει πολύ αν και η ανά τόπους εκκλησιαστική ηγεσία, όπως άλλωστε προτείνεται ρητά στο κείμενο που υπέγραψαν Πάπας, Πατριάρχης και Αρχιεπίσκοπος, ακολουθήσει σε αυτά τα βήματα με αποφασιστικότητα. Όταν πριν λίγους μήνες κάποιοι γράψαμε ότι κάτι τέτοιο θα έπρεπε να αναμένεται ως αυτονόητο και στη Χίο, κατηγορηθήκαμε και γι αυτό ως ακραίοι και παράλογοι. Με το κείμενο των τριών ηγετών της εκκλησίας από Λέσβο αποδεικνύεται ότι και στην περίπτωση αυτή προτείναμε για το νησί το αυτονόητο. Αν είχαμε εισακουστεί, θα υπήρξε μια κομβική εκτιμώ συμβολή στην αποφυγή όσων στιγμάτισαν τη Χίο πριν λίγες ημέρες.
Είμαι σίγουρος ότι θα δεχθώ κριτική για το ότι βρίσκω τόσα θετικά στις εικόνες από την επίσκεψη του Πάπα, του Πατριάρχη και του Αρχιεπισκόπου στη Λέσβο. Προφανώς υπήρχαν και αρνητικά. Με την τόσο αρνητική συγκυρία στην Ευρώπη και την χώρα, με όσα δραματικά ζήσαμε στη Χίο τον τελευταίο καιρό, είναι νομίζω επιβεβλημένο να αναγνωρίζουμε τη σημασία κάποιων βημάτων στη σωστή κατεύθυνση, να μην υποτιμούμε την ανάγκη να τα δούμε και στον δικό μας τόπο.
