Ρουκετοπόλεμος;

γράφει ο Σιδερής Τσούρος

Ανεξαρτήτως εάν ο Ρουκετοπόλεμος του Βροντάδου ματαιωθεί ή αν αλλάξει κάτι και τελικά διεξαχθεί, εντούτοις το αδιέξοδο που παρουσιάστηκε έρχεται να βάλει με έμφαση τα ζητήματα και τον τρόπο διεξαγωγής του. Και η αλήθεια είναι ότι εάν και τώρα δεν αντιμετωπιστούν, το έθιμο θα διακοπεί. Οι ρουκετατζήδες έχουν υποστεί κατά καιρούς πολύ κυνηγητό, αλλά να φημολογείται ότι τα αγαπημένα ΜΑΤ θα σταλούν να κάνουν Ανάσταση στο Βροντάδο, προφανώς πάει πολύ!

Όσοι καταγόμαστε από τον Βροντάδο και έχουμε και κάποιες δεκαετίες πίσω μας, γνωρίζουμε ότι ο Ρουκετοπόλεμος είναι ένα ωραίο, γνήσια λαϊκό έθιμο. Είναι αλήθεια ότι την τελευταία εικοσαετία το έθιμο είχε ξεφύγει και δημιουργήθηκε ένας γιγαντισμός που δεν ωφέλησε. Ο Ρουκετοπόλεμος ακολούθησε και αυτός την υπερβολή των τελευταίων δεκαετιών, χάρη της θεαματικότητας και της υπέρμετρης τηλεοπτικής προβολής. Και είναι σε κάθε περίπτωση ζητούμενο το έθιμο να επανέλθει στις γήινες και ανθρώπινες διαστάσεις του που δεν θα προβάλει τον αριθμό και το «γόητρο» των δεκάδων χιλιάδων ρουκετών, αλλά το μεράκι των ρουκετατζήδων, την αγάπη και την επαφή με τις μικρές τοπικές κοινότητες του Βροντάδου.

Μέχρι τώρα η πολιτεία αντιμετώπισε το Ρουκετοπόλεμο με αμφίσημο τρόπο. Τυπικά είναι παράνομος. Από την άλλη προβάλλεται ως τουριστική ατραξιόν από την πολιτεία!

Οι παρεμβάσεις των τοπικών αρχών περιορίστηκαν σε θέματα γενικής αστυνόμευσης και ασφάλειας των επισκεπτών, χωρίς να ρυθμίζει το πλαίσιο διεξαγωγής του και ζητήματα αστικής ευθύνης που ενδεχομένως προκύπτουν.

Τώρα που το μαχαίρι έπιασε πραγματικά κόκαλο, είναι η ώρα να αποφασίσουμε, όλοι μαζί, αρχές, κάτοικοι, εμπλεκόμενοι με τον τουρισμό εάν θέλουμε να συνεχιστεί ο Ρουκετοπόλεμος και με ποια μορφή.