γράφει ο Στέλιος Κραουνάκης
Στάθηκαν αρκετές δύο μέρες για να φανεί η διαφορά ήθους στη διακυβέρνηση της χώρας. Άνθρωποι χωρίς γραβάτες, με πολιτικό όρκο, χωρίς θρησκευτικά ή άλλου είδους δεκανίκια, με ενεργή εμπλοκή σε κοινωνικά δίκτυα, κοινωνικούς αγώνες, με ενεργό ρόλο στο μεταναστευτικό ζήτημα, δείχνουν να έχουν έρθει να προσπαθήσουν να διαχειριστούν βασιζόμενοι στις δικές τους δυνάμεις και όχι στην ικανοποίηση των απαιτήσεων των πιστωτών, εγχώριων και ευρωπαικών-τροικανών.
Η ανησυχία από την συμμετοχή των ΑνΕλλ παραμένει αλλά θα φανεί πόσο διαχειρίσιμη είναι στην πορεία. Ήδη έχουν ακουστεί φωνές που προσπαθούν να δείξουν ότι μπορούν να υπάρχουν και οφέλη από αυτή τη συνεργασία, διεμβολίζοντας για τα καλά τον κεντρώο χώρο και σπάζοντας στεγανά πολλών δεκαετιών. Πολλά θα εξαρτηθούν από την πορεία της οικονομίας και τις σχέσεις με τους Ευρωπαίους αλλά και το πόσο καλά επεξεργασμένο σχέδιο διακυβέρνησης διαθέτει ο Σύριζα. Μέχρις στιγμής δείχνει ότι υπάρχει σχέδιο, αλλιώς δεν εξηγείτε η συμφωνία με τους ΑνΕλλ σε χρόνο dt μετά τις εκλογές.
Με την χιονοστιβάδα των μέτρων των δύο πρώτων ημερών (επαναπρόσληψη σχολικών φυλάκων, καθαριστριών Υπουργείου Οικονομικών, ανάκληση απολύσεων στο δημόσιο με το μέτρο της διαθεσιμότητας ως αντισυνταγματικών, ΕΡΤ αξιολογική και όχι πελατειακή, αμισβήτηση του Δημοσίου και επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας με Cosco, διακοπή κάθε ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, προστασία από τις ομαδικές απολύσεις, ιθαγένεια σε όλα τα παιδιά που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν στην Ελλάδα, κατάργηση της «τράπεζας θεμάτων» και των πανελλαδικών εξετάσεων στα Α και Β Λυκείου, περαιτέρω πρόσβαση σε ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες για τους φοιτητές, κατάργηση του εισιτηρίου των 5 ευρώ στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων και του 1 ευρώ ανά ιατρική συνταγή, κατάργηση των φυλακών τύπου Γ) φαίνεται καθαρά η τεράστια απόσταση που χωρίζει τη νοοτροπία της σημερινής κυβέρνησης με την προηγούμενη.
Το χάσμα μεγαλώνει όταν αναλογιστεί κανείς την στοιχειώδη έλλειψη πολιτικού πολιτισμού από τον πρώην πρωθυπουργό που δεν παρέδωσε καν στον επόμενο, εκθέτοντας όλη την παράταξη της ΝΔ. Όπως σωστά σχολίασε δημοσιογράφος στο twiter ««όταν λες ότι η χώρα έχει δεσμεύσεις και συνέχεια, προφανώς πρέπει να είσαι στο γραφείο σου για να παραδώσεις στον επόμενο». Αυτή η απαξιωτική κίνηση δείχνει πόσο ακροδεξιά και ρεβιζιονιστική είναι η ομάδα Σαμαρά και πόσο επικίνδυνη είναι για τη χώρα. Στην πολιτική του “delivery boy” της Μέρκελ και των δανειστών – επικυριάρχων που ακολούθησε η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου η νέα κυβέρνηση απαντάει με διαμαρτυρία, με το καλημέρα, στην ΕΕ για μη ενημέρωση της σε σχέση με την έκδοση κοινού ψηφίσματος των χωρών μελών για νέο εμπάργκο στην Ρωσία. Μία ένεση εθνικής αξιοπρέπειας που τόσο την έχουμε ανάγκη.
Τίποτα δεν έχει κριθεί ουσιαστικά, μένει άλλωστε η εφαρμογή, αλλά το ξεκίνημα κρίνεται πολύ ελπιδοφόρο.
