Άνοιξε ο κορβανάς των ΕΣΠΑ και των άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων και οι δήμοι σπεύδουν να ετοιμάσουν μελέτες ή να επικαιροποιήσουν υφιστάμενες, μήπως και καταφέρουν να υλοποιήσουν και κάνα έργο. Μιας και η χρηματοδότηση τους από το κεντρικό κράτος βαίνει κάθε χρόνο και ολοένα μειούμενη, ενώ όλο και κάτι παραπάνω φορτώνονται στην πλάτη να καλύψουν με … ανύπαρκτα χρήματα.
Τι έργα όμως θα υλοποιηθούν; Και γιατί αυτά τα έργα αποτελούν προτεραιότητα για την πόλη ή το νησί; Αυτό παραμένει ένα καίριο ερώτημα. Και δεν ανακύπτει σήμερα μόνο, που τα χρήματα είναι λιγοστά. Ακριβώς το ίδιο ίσχυε και στο παρελθόν, όταν ο κορβανάς ήταν γεμάτος, τα ευρωπαϊκά προγράμματα πολλά και, ανάλογα με την περίοδο, ξεφύτρωναν διάφορα έργα σε όλη την επικράτεια, σε σημαντικό βαθμό αμφιβόλου σκοπιμότητας ή ακόμα και αποτελεσματικότητας.
Η συζήτηση έχει ανοίξει και στη Χίο, με τη δημοτική αρχή να παρουσιάζει μελέτες: μελέτες για την ανάπλαση του κέντρου της πόλης, για τον ηλεκτροφωτισμό, παρουσιάσεις για τα απορρίμματα και την καύση, για προπονητήρια και αλιευτικά καταφύγια κ.λπ. κ.λπ.
Όσον αφορά μάλιστα την ανάπλαση του κέντρου, διαβάζουμε ότι η δημοτική αρχή καλείται να πείσει τους κατοίκους και τους επαγγελματίες να συμφωνήσουν και να συναινέσουν. Μήπως όμως βάζουμε μπροστά το κάρο και πίσω το βόδι; Μήπως αντί να παρουσιάζονται έτοιμες μελέτες, που, όπως και να το κάνουμε, έχουν συγκεκριμένη λογική και μικρά περιθώρια αλλαγών, θα ήταν καλύτερο να προηγηθούν συζητήσεις από μηδενική βάση;
Οι διαβουλεύσεις με δημότες ανά γειτονιά, επαγγελματίες ή συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού πριν ετοιμαστούν οι μελέτες και πριν προταθούν τα έργα, παρουσία των μελετητών, θα διευκόλυναν την αποδοχή των όποιων προτάσεων. Συζητήσεις με οργανωμένο τρόπο – και υπάρχουν εργαλεία για να οργανωθούν σωστά – όπου «δεν θα βγαίνει ο καθένας να λέει το μακρύ του και το κοντό του» όπως συχνά ακούμε να λέγεται. Συζητήσεις με αρχή, μέση και τέλος όπου οι συμμετέχοντες θα έχουν πειστεί ότι ο αρμόδιος φορέας και οι μελετητές τούς ακούνε και λαμβάνουν υπόψη τους αυτά που λένε. Μόνο έτσι θα συμμετέχουν στις όποιες τέτοιες διαβουλεύσεις οι δημότες. Διαφορετικά θα ‘χουμε να λέμε και κυρίως να γκρινιάζουμε…