Συγκέντρωση στην Πλατεία Βουνακίου το Σάββατο 2 Απριλίου στις 4 το απόγευμα. Στο κάλεσμα που αναρτήθηκε στο athens.indymedia αναφέρεται:
Οι απελάσεις είναι η μία όψη της βαρβαρότητας απέναντι στους πρόσφυγες.
Οι πρόσφυγες που βρίσκονται φυλακισμένοι στη ΒΙΑΛ είναι εφαρμογή του σύγχρονου ολοκληρωτισμού που επιλέγει ο δυτικός πολιτισμός σε όσους τόλμησαν να διεκδικήσουν το δικαίωμα στη ζωή και την αξιοπρέπεια. Φεύγοντας από πολεμικά μέτωπα ή/και κατεστραμμένες οικονομίες στις χώρες τους συναντούν τις συνθήκες έκτακτης ανάγκης που επιβάλλουν τα ευρωπαϊκά κράτη ανάλογα με τους εκάστοτε υπολογισμούς για οφέλη. Έτσι εξηγούνται οι μεθοδευμένες αλλαγές στην αντιμετώπιση του προσφυγικού. Το προηγούμενο διάστημα η δυνατότητα μετακίνησης προς την καρδιά της Ευρώπης “διευκολύνθηκε” μαζικά και τώρα απαγορεύτηκε δια ροπάλου, όπως ακριβώς πετάχτηκε στα σκουπίδια η συμπαράσταση και η αλληλεγγύη μεγάλου μέρους της κοινωνίας ενώ πρώτα “αξιοποιήθηκε” για να εξανθρωπίσει τη βαρβαρότητα που ετοιμαζόταν.
Το παραπάνω μοντέλο διαχείρισης είναι γνωστό από πιο παλιά και δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας. Δημιουργεί ακραία υποτιμημένες κοινωνικές ομάδες μέσα από τον εγκλεισμό στα κέντρα κράτησης/στρατόπεδα συγκέντρωσης και τις αποκλείει από την υπόλοιπη κοινωνία. Πιο απλά σε φυλακίζω επειδή υπάρχεις, χωρίς να εκκρεμεί εις βάρος σου κάποιο ποινικό αδίκημα, χωρίς δίκη, χωρίς κάποια υποτυπώδη έστω κατηγορία. Επειδή σε θεωρώ “ανεπιθύμητο” μέσα στο περιβάλλον της κρίσης. Και σε κρατάω απομονωμένο από την υπόλοιπη κοινωνία κόβοντας κάθε δεσμό συμπαράστασης και αλληλεγγύης. Ο φασισμός σε όλο του το μεγαλείο!
Η άλλη όψη της είναι η καταστολή και ποινικοποίηση σε όσες/όσους στέκονται αλληλέγγυες/οι
Ο έλεγχος, η καλλιέργεια φόβου και ανασφάλειας που προκαλεί η φυλάκιση είναι η απάντηση της εξουσίας πάνω στα σώματα και τα μυαλά των “ξένων” αλλά στοχεύει στην πειθάρχηση και των ντόπιων. Ο ρατσισμός ως μηχανισμός επιβολής της κυρίαρχης ιδεολογίας και ψυχολογικής εξόντωσης. Αυτήν ακριβώς τη σημασία έχει η τακτική της αστυνομίας τις τελευταίες μέρες με προσαγωγές ακτιβιστών έξω από το Κέντρο Κράτησης και ανάκριση φίλων και υποστηρικτών τους γεμάτη απειλές να μείνουν μακριά από τη ΒΙΑΛ.
Ξέρετε, τη γνωστή κουβεντούλα με τον καλό και τον κακό μπάτσο που νοιάζεται για το καλό σου και σου υπενθυμίζει να κοιτάς τη δουλειά σου γιατί θα μπλέξεις!
Ζούμε ωστόσο στον καιρό των δολοφόνων και η αθωότητα έχει πάει περίπατο. Η αναμέτρηση μας με το φασισμό είναι εδώ. Από τις επόμενες μέρες, ξεκινώντας από τις 4 του Απρίλη, οι επίσημες αρχές βεβαιώνουν την έναρξη των πρώτων απελάσεωνως τήρηση των συμφωνηθέντων με το τουρκικό κράτος που χαρακτηρίζεται ως “ασφαλής χώρα”. Ήδη τα καθεστωτικά μέσα έχουν εξαγγείλει δια στόματος της Αστυνομικής διεύθυνσης Χίου ότι έχουν ήδη συνταχθεί 1.200 αιτήματα επανεισδοχής στην Τουρκία και το μόνο που μένει είναι η γραφειοκρατία για την αντίστοιχη διεκπεραίωση. Παρουσιάζουν ως επιλογή των ίδιων των φυλακισμένων την επιστροφή στην Τουρκία (ταλατεύονται λέει ανάμεσα στην επιστροφή από τον τόπο που έφυγαν και στη μόνιμη διαμονή στη χώρα μας) και κοκορεύονται για την επιτυχία τους. Με δεδομένη πλέον την απουσία μεταφραστών στη ΒΙΑΛ, τις γνωστές πονηριές των μπάτσων για να ελαχιστοποιήσουν τις όποιες αντιδράσεις, την απαγόρευση προσέγγισης στο χώρο και κυρίως τον παράλογο ισχυρισμό πως αυτοί που έπαιξαν κορώνα γράμματα τη ζωή τους για να περάσουν τα σύνορα επιλέγουν οικειοθελώς να γυρίσουν πίσω στην Τουρκία, μπορούμε να καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται. Μόνο με χρήση εκτεταμένης βίας θα μπορέσουν να ελέγξουν την αντίσταση των φυλακισμένων όταν καταλάβουν τι τους περιμένει. Γι’ αυτό έχουμε χρέος να βρούμε τρόπους να τους ενημερώνουμε για την απέλαση που τους ετοιμάζουν, να αποτρέψουμε τη μεταφορά τους και να υπερασπιστούμε την ελευθερία τους.