γράφει ο Γιώργος Χατζελένης
Λίγο καιρό πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση, ένα γνωστό μου πρόσωπο υπεβλήθη σε μία σοβαρή επέμβαση στην Αθήνα. Λίγες μέρες μετά την εγχείριση, τον επισκέφθηκα για να τον δω και να του κρατήσω συντροφιά στο νοσοκομείο καθώς ανάρρωνε. Παρ’ όλη τη καλή του διάθεση που όλα πήγαν καλά, μου είπε με πίκρα το παράπονό του, «να ξέρεις πως σ’ αυτήν την χώρα, αν δεν έχεις λεφτά, δε θα σε σώσει κανείς».
Τότε δεν έδωσα ιδιαίτερη βάση στα λεγόμενά του. Εξάλλου όλοι γνωρίζαμε το καθεστώς που έχει επικρατήσει στα νοσοκομεία. Το γνωστό φακελάκι είναι μια απαράδεκτη πρακτική, στην οποία οι περισσότερες ελληνικές οικογένειες έχουν εξαναγκαστεί να εμπλακούν. Μία αθόρυβη και ύπουλη ισοπέδωση της αξιοπρέπειας του κάθε ασθενούς που υποκύπτει αλλά και μια ηθική κατάπτωση για κάθε γιατρό που το εφαρμόζει.
Αυτό όμως που διαπιστώνουμε τις τελευταίες μέρες είναι πως το φακελάκι τελικά δεν είναι τίποτα παραπάνω από ψίχουλα σε σχέση με αυτά που έπαιρναν αρκετοί γιατροί από τις φαρμακοβιομηχανίες, για να προωθούν τα παραγόμενά τους. Γι’ αυτό τ λόγο, το σκάνδαλο της φαρμακοβιομηχανίας Novartis δεν αποκάλυψε μόνο τον απάνθρωπο τρόπο με τον οποίο εφαρμόζεται ο νεοφιλελευθερισμός, αλλά προκάλεσε και μία έντονη απέχθεια των πολιτών απέναντι σε όλους όσους συμμετείχαν στο ανήθικο φαγοπότι.
Μπορεί ως λαός να έχουμε συνηθίσει σε σκάνδαλα πολιτικών προσώπων και να δείχνουμε ανοχή στην ατιμωρησία τους, όμως αυτή τη φορά χτυπήθηκε μία ευαίσθητη χορδή. Είναι απάνθρωπο το πώς κάποια πρόσωπα υπέγραφαν συμβόλαιο με υπέρογκα ποσά για φαρμακευτικά προϊόντα που δεν ήταν απαραίτητα, τη στιγμή που υπήρχαν τρομερές ελλείψεις από σημαντικά φάρμακα κι ένα μεγάλο ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας έμενε ανασφάλιστο κι αποκλεισμένο από θεραπείες.
Όσο περνούν οι μέρες τόσο περισσότερο αποκαλύπτεται το παρασκήνιο του συγκεκριμένου σκανδάλου. Πολιτικά πρόσωπα, γιατροί αλλά και δημοσιογράφοι, φέρεται πως είναι μπλεγμένοι. Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίον σιγά-σιγά συμπληρώνεται το πάζλ κι αξιοσημείωτος ο πανικός που έχει προκύψει. Την ίδια στιγμή εντύπωση προκαλεί η ερμητική σιωπή συγκεκριμένων προσώπων στο χώρο της πολιτικής.
Χωρίς να υποτιμώ την σημαντικότητα των άλλων σκανδάλων, εκνευρίζομαι στην σκέψη πως κάποια πρόσωπα πλούτισαν εις βάρος της υγείας ενός εξαντλημένου λαού. Την ίδια στιγμή όμως, φοβάμαι μήπως κι αυτή τη φορά δεν αναλάβουν τις ευθύνες τους όλοι όσοι ενεπλάκησαν στην υπόθεση αυτή. Ένα ενδεχόμενο κουκούλωμα σκανδάλου, θα είναι μία ακόμη απόδειξη ότι η αστική μας δημοκρατία δεν λειτουργεί, κάτι το οποίο θα αποτελέσει ένα επιπλέον έναυσμα για ακόμη μεγαλύτερο αριθμό κόσμου να απορροφηθεί από τον λαϊκισμό της ακροδεξιάς.
