γράφει η Ματρώνα Αποστολίδη
Μόλις γύρισα από τη δουλειά. Για να ακριβολογήσω, μόλις γλίτωσα από του χάρου τα δόντια. Εγώ και όσοι άμοιροι μετακινούνται από Χίο προς Καρδάμυλα και τούμπαλιν. Γιατί; Μη ρωτάς. Έβρεχε όλη νύχτα και όλο το πρωί και το υπάρχον από τον προηγούμενο αιώνα οδόστρωμα ανταποκρίθηκε άψογα στις καιρικές αυτές συνθήκες, αναλόγως της ηλικίας του. Μεταβλήθηκε σε άσφαλτο μετά λιμνών, χωμάτων κι ενίοτε πετρωμάτων διαφόρων μεγεθών.
Για να τα πάρουμε τα πράματα με τη σειρά, το πρωί δεν ήταν πρωί αλλά βαθύ σούρουπο. Ξεκινήσαμε από τη Λαγκάδα – πιο τυχεροί συγκριτικά με αυτούς που έρχονται από Καρδάμυλα , λόγω αποφυγής Σαραπιού – υπό βροχή, με τα φώτα στη μεσαία σκάλα. Στο Θόλος καταιγίδα, στο Μηλιγκά χαλίκια στο δρόμο και στο Μερσινίδι λίμνες – τέρας δεν είδα σε καμιά – ωσάν τις πάπιες, πλατς πλουτς, με μουσική υπόκρουση στο αυτοκίνητο το «Παπάκι πάει στην ποταμιά» – όχι τη δικιά μας, το χωριό, την άλλη με το πολύ νερό που ρέει – και χωρίς να κάνουμε το σταυρό μας, εμείς που πιστεύουμε στη μοίρα. Γκέλες και ζιγκ ζαγκ απανωτά. Αλλά εδώ φαίνονται οι καλοί οδηγοί. Άμα είσαι μάγκας δε σπας λάστιχο, κατά το «δεν ανοίγεις ρουθούνι». Στο Βροντάδο, ίδια κατάσταση. Μην πω και χειρότερα. Γιατί στα πεδινά υπάρχει και προσθετικός παράγοντας δυσκολίας στην οδήγηση. Οι άφθονοι άλλοι οδηγοί του αντίθετου ρεύματος που περνούν με «τις πάντες» μέσα από τις λακκούβες. Κόβετε, βρε, ταχύτητα! Δε βλέπετε ότι κάνετε λούτσα τους οδηγούς των μηχανών και τους πεζούς από απέναντι; Δε λέω για τους οδηγούς των αυτοκινήτων που κινούνται αντίθετα και χάνουν ξαφνικά τον κόσμο, γιατί οι λακκούβες έχουν λασπόνερα, τα οποία εναποτίθενται επιτυχώς στα παρμπρίζ τους.
Τέλος πάντων. Γιατρειά δεν υπάρχει γιατί έτσι είμαστε και, επειδή τα στατιστικά για τα αίτια των θανατηφόρων τροχαίων ατυχημάτων που αναφέρονται στην οδό και τον καιρό δεν είναι και αξιοσημείωτα, δεν αλλάζουμε. Πέντε πάνω πέντε κάτω, δεν κάνουν τη διαφορά. Εγώ πάντως σήμερα τη γλίτωσα!
Υ.Γ. Ξέχασα να πω, ότι το φανάρι στο κάστρο άναβε μεν κόκκινο αλλά αναβόσβηνε και το πράσινο ταυτόχρονα. Ελπίζω να μην μπερδεύτηκε κανένας υπερήλικας Χ.Ο.
