γράφει η Ερμιόνη Φρεζούλη
Με τυμπανοκρουσίες εγκαινιάστηκε αυτή τη βδομάδα η έναρξη των εργασιών για τον αγωγό TAP που θα μεταφέρει υγροποιημένο φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη. Η Ελλάδα γίνεται κεντρικός παίχτης της ενεργειακής τροφοδοσίας της Ευρώπης, που προσπαθεί να απεξαρτηθεί από τη Ρωσία που, όπως και να το κάνουμε, είναι απρόβλεπτη.
Χιλιάδες άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας ανακοινώθηκαν, δεκάδες μικρές υπεργολαβίες δόθηκαν σε ελληνικές εταιρίες και το επενδυτικό κλίμα στρώνει. Τώρα θα … πήξουμε στην επένδυση.
Αυτό που δεν ακούσαμε από τα κυβερνητικά χείλη βέβαια είναι τι θα σημαίνει αυτό για τις περιοχές από όπου θα περάσει ο αγωγός. Γράφει λοιπόν ο Κωστής Χατζημιχάλης στο βιβλίο του «Κρίση χρέους και υφαρπαγή γης»: «Ο αγωγός είναι μεγάλο τεχνικό έργο και εκτός από το όρυγμα χρειάζεται διάνοιξη δρόμων πρόσβασης, εργοτάξια, αποθηκευτικού χώρους, βαλβιδοστάσια, σταθμούς συμπίεσης κ.ά. Η εκσκαφή γίνεται σε βάθος 2 μέτρων και ο αγωγός τοποθετείται σε βάθος 1-1,5 μέτρα και σε ειδικές περιπτώσεις βαθύτερα…. … Σε όλο το μήκος του αγωγού δεσμεύεται μόνιμη ζώνη προστασίας πλάτους 8 μέτρων όπου εκτός από κάθε είδους κατασκευές απαγορεύονται φυτά με βαθύ ριζικό σύστημα (π.χ. αμπέλια), οπωροφόρα, θάμνοι και κάθε είδους δέντρο. Κατά τη διάρκεια της κατασκευή η ζώνη αυξάνεται στα 38 μέτρα … ενώ μετά την ολοκλήρωση υπάρχει από την εταιρεία έλεγχος σε ζώνη 40 μέτρων για κάθε δραστηριότητα…»
Λέει και πολλά άλλα. Όπως για παράδειγμα ότι αν δεν επέλθει συμφωνία με τους ιδιοκτήτες γης για την καταβολή ενοικίου ή απαλλοτρίωση των εκτάσεων τους, τότε γίνεται υποχρεωτική απαλλοτρίωση. Επίσης ότι δεν υπάρχει καμιά μέριμνα για αποζημιώσεις στο ελληνικό δημόσιο στις περιπτώσεις που διέρχεται από δημόσιες γαίες (που μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν 1 εθνικό πάρκο, 6 περιοχές NATURA 2000 και 7 περιοχές προστασίας της ευρωπαϊκής οδηγίας των οικοτόπων), αλλά αυτές παραχωρούνται δωρεάν.
Όλα αυτά είναι λεπτομέρειες, όπως και το γεγονός ότι θα αχρηστευτεί γη υψηλής παραγωγικότητας, κάτι που δεν έχουμε σε αφθονία στην Ελλάδα, και παρά το γεγονός ότι προστατεύεται από τη νομοθεσία. Καθώς επίσης και ότι θα υπάρχει κατάτμηση των αγροτεμαχίων, αλλά και διακοπή της συνέχειας των οικοσυστημάτων, με σοβαρές επιπτώσεις στην πανίδα. Ταυτόχρονα δεν γίνεται και κουβέντα για τα εκατομμύρια κυβικά νερού που θα καταναλωθούν τόσο κατά τη φάση της κατασκευής, αλλά και κατά την υδραυλική δοκιμή του αγωγού. Νερά που θα αντληθούν από τα ποτάμια της ευρύτερης περιοχή.
Αλλά τι να κάνουμε, η ανάπτυξη έχει κόστος. Μικρή σημασία έχει ποιος τελικά το πληρώνει.
