γράφει ο Στέλιος Κραουνάκης
Στην αρχαιότητα ήταν συνήθη πρακτική η ολοκληρωτική καταστροφή της αντίπαλης, νικημένης, πόλης και η πώληση των κατοίκων της στα σκλαβοπάζαρα, για παραδειγματισμό κυρίως αλλά και εκφοβισμό. Μετά το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου αυτό εισηγήθηκαν οι σύμμαχοι στην Σπάρτη να κάνει στην Αθήνα αλλά προς τιμή της δεν το έπραξε θεωρώντας ότι δεν θα ήταν δίκαιο για την πόλη που αντιστάθηκε για λογαριασμό όλων των Ελλήνων ενάντια στους Πέρσες.
Συνεχίστηκε με τη μάχη των θρησκειών μετέπειτα με πολλαπλά μνημεία για θύματα. Οι χριστιανικές εικόνες χωρίς μάτια υπάρχουν στους περισσότερους παλαιούς ναούς της ορθοδοξίας. Από την άλλη είναι ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος ο Β’ που υπέγραψε νόμο με εντολή καταστροφής ναών και ιερών της αρχαίας θρησκείας.
Η ιστορία με τις καταστροφές είναι ατελείωτη. Χαρακτηριστική περίπτωση το Αρτεμίσιο στην Έφεσο. Η κατασκευή του ναού ξεκίνησε το 560 π.Χ με χρηματοδότη τον Κύρο και αρχιτέκτονα τον Χερσίφρων που είχε επινοήσει σύστημα τροχαλιών και μεταλλικών συνδέσμων-αξόνων που επέτρεψαν την ανέγερση 120 κιόνων, ύψους 20 μέτρων ο καθένας. Ο ναός συναγωνιζόταν σε μέγεθος και φήμη τον Παρθενώνα, ήταν φτιαγμένος από μάρμαρο, χρυσό και ελεφαντόδοντο και ήταν γεμάτος με θησαυρούς. Πυρπολήθηκε το 356 πχ από κάποιον απέραντα ματαιόδοξο που έστω και με αυτό τον τρόπο ήθελε να μείνει το όνομα του στην ιστορία (κάτι στο οποίο εμείς δεν πρόκειται να συμβάλουμε). Καταστράφηκε για δεύτερη φορά το 262 μ.Χ. από τους Γότθους και χτίστηκε και πάλι για να ισοπεδωθεί οριστικά και αμετάκλητα το 406 μ.Χ με διάταγμα από τον Άγ. Ιωάννη τον Χρυσόστομο, τότε αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται με τους Ισλαμιστές. Πουλάνε ότι έχει αξία στις μαύρες αγορές και καταστρέφουν ότι δεν μπορούν να πουλήσουν. Αυτές τις μέρες ανέλαβαν τον έλεγχο στην περιοχή γύρω από την αρχαία Παλμύρα. Μία αρχαία οδός με το όνομα «η λεωφόρος των κιόνων» που αποτελείται από διπλή παράλληλη κορινθιακή κιονοστοιχία με 128 κίονες, η μνημειακή αψίδα με τις τρεις πύλες, το ρωμαϊκό θέατρο κατά μήκος της λεωφόρου, το ανάκτορο της Ζηνοβίας, το Πεδίο του Διοκλητιανού, η αγορά της πόλης, το Τετράπυλο είναι μνημεία που έχουν χαρακτηριστεί μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς από την UNESCO. Μέχρι σήμερα, η Παλμύρα υπήρξε μία από τις πιο καλοδιατηρημένες αρχαίες πολιτείες με πλούσια ιστορία.
Κάποιοι προτείνουν οι δυτικοί να παρακάμψουν τις διαφορές που τους χωρίζουν με το καθεστώς Ασσάντ και να συνεργαστούν μαζί του για να εκτελέσουν αεροπορικές επιδρομές εμποδίζοντας τους ισλαμιστές να καταστρέψουν και αυτά τα μνημεία.
Ότι και να γίνει οι ευθύνες για τις καταστροφές πέφτουν κυρίως πάνω στους ισλαμιστές αλλά και σε όσους οδήγησαν τη χώρα της Συρίας σε αυτό τον εμφύλιο σπαραγμό, δίνοντας την ευκαιρία στους φανατικούς να δυναμώσουν και να φτάσουμε σε αυτή την κατάσταση. Ελπίζουμε τουλάχιστον η ιστορία να καταγράψει τόσο τους βανδαλισμούς των ισλαμιστών όσο και το παιχνίδια εξουσίας των δυτικών για τον έλεγχο της περιοχής που οδηγούν σε αυτή την κατάσταση.
