του Στέλιου Κραουνάκη
Στο βίντεο των γιατρών του κόσμου φανερώνεται η βιαιότητα που ζει ένας νεαρός μετανάστης στη χώρα μας, από την ρατσιστική, φονική επίθεση των υπανθρώπων της νεοναζιστικής φωλιάς ποινικών.
Το παιδί προσπαθεί να επιβιώσει σε μία εχθρική πόλη, με την μητέρα του να βρίσκεται μακρυά, σε άλλη χώρα. Στην προσπάθεια για μετάβαση στην Ελβετία, οι διακινητές χωρίζουν τη μητέρα και την βάζουν σε διαφορετικό γκρουπ. Εκείνη τα καταφέρνει να φύγει, ενώ εκείνος όχι.
Στο σταθμό της πλατείας Αττικής γνωρίζει τη δολοφονική επίθεση των τριών μαυροντυμένων ελληναράδων που τον χτυπάνε, μέχρι αναισθησίας, στο πρόσωπο, με ένα σπασμένο μπουκάλι μπύρας.
Στο νοσοκομείο, του προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες αλλά όχι κάτι παραπάνω γιατί είναι παράνομος, χωρίς χαρτιά, δεν τον κρατάνε, του λένε να φύγει με ράμματα στο πρόσωπο και μία συνταγή για φάρμακα, δεν τον καταγράφουν καν σαν περιστατικό.
«Πονάω παντού, έχω 5-6 ράμματα στη μύτη και 10 ράμματα στο κεφάλι. Αυτή είναι η χώρα που φημίζεται για τη φιλοξενία της, τι είναι; Τώρα χτύπησαν εμένα, ας γίνει κάτι για να μην ξαναχτυπήσουν άλλους.»
Αυτές οι κατηγορίες είναι πολύ βαριές όταν προέρχονται από ένα ανήλικο. Από ένα παιδί που όταν τον ρωτούν τι επιθυμεί, λέει: «Θέλω μόνο τη μαμά μου». Πόσο μάλλον όταν απευθύνεται σε όλους εμάς και όχι στα στα «παλικάρια» που τον χτύπησαν.
Κάποιες ειδήσεις ξεχωρίζουν από τις άλλες γιατί απαιτούν να κάνουμε στοπ και να ασχοληθούμε παραπάνω και πέρα από το προφανές της πληροφορίας.
Όταν εφεύρουμε μία άλλη κατάσταση για τον εαυτό μας, αρνηθούμε να είμαστε καταναλωτές ειδήσεων και προσπαθήσουμε να τις αξιολογούμε αντί να τις αφομοιώνουμε, τότε θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε κι εμείς, δίπλα στους «γιατρούς του κόσμου» και σε όσους άλλους προσπαθούν να κρατήσουν όρθια την αξιοπρέπεια σε αυτή τη χώρα.
Μπορούμε, αρκεί να το διεκδικήσουμε.
Υ.Γ Τα σχόλια στο βίντεο είναι απολύτως απαράδεκτα. Η συμμορία κάνει χοντρό παιχνίδι στο internet.
