γράφει ο Μιχάλης Ανεζίρης
Ναυάγησαν αύτανδρες αυτό το καλοκαίρι κάτι αριστουργηματικές θεωρίες, με τις οποίες φλόμωσαν την Χιακή κοινωνία και την δηλητηρίασαν με περίσσιο μίσος “αυθόρμητες” κι “ακομμάτιστες” κινήσεις πολιτών σαν την Παγχιακή Επιτροπή, συνεπικουρούμενες προθύμως από αρθρογράφους γνωστών τοπικών εφημερίδων. Ως γνωστόν, σημειώθηκε εντυπωσιακή αύξηση της τουριστικής κίνησης φέτος – και μπράβο για το νησί, προφανώς – όπως καταδεικνύουν τα στατιστικά στοιχεία από τις αφίξεις σε λιμάνι, τελωνείο κι αεροδρόμιο, καθώς και η πληρότητα των ξενοδοχειακών μονάδων.
Κατά παράδοξο τρόπο, φαίνεται ότι οι τουρίστες, Έλληνες και ξένοι, δεν διάβασαν προσεκτικά τα υψιπετή εκείνα λογοτεχνήματα που κραύγαζαν επί μήνες για τις αρνητικές επιπτώσεις της παρουσίας των προσφύγων στον Χιακό τουρισμό. Επίσης, αρνήθηκαν να πτοηθούν από την… υποβάθμιση της “θαλάσσιας και πολιτιστικής μας κουλτούρας” (sic) λόγω του… θράσους κάποιων προσφύγων να κάνουν μπάνιο με μαντίλες σε πολυσύχναστες παραλίες (…οποία παρακμή και ξεπεσμός)! Μαζί με την ευγενή ενασχόληση της “προσφυγοφαγίας”, όμως, δέχτηκε πλήγμα καίριο και η “Τουρκοφαγία”: πολλοί οπαδοί της έχουν καταπιεί οψίμως την γλώσσα τους, καθώς οι μαζικές αφίξεις Τούρκων τουριστών τους ξελάσπωσαν οικονομικά (“…είναι πολλά τα λεφτά, Άρη!”).
Απομένει, βέβαια ακόμη, η διάψευση του τελευταίου σκέλους του αφηγήματος, αυτού που συσχετίζει τις δύο πληθυσμιακές κατηγορίες των τρισκατάρατων “οχτρών” – καθότι πρόσφυγες και Τούρκοι αποτελούν βασικά κόκκινο πανί για την ίδια κατηγορία ανθρώπων. Εδώ οι φωνασκούντες για “τα ιερά και όσια της φυλής” θα πάρουν το αίμα τους πίσω πανηγυρικώς: βρωμάει από χιλιόμετρα ότι οι Τούρκοι δεν ήρθαν στο νησί για τουρισμό, αλλά… για να τα κάνουν πλακάκια με τους πρόσφυγες, προκειμένου οι τελευταίοι να αποτελέσουν “την πέμπτη φάλαγγα του Ερντογάν προς εξισλαμισμό του νησιού.”
Αναμφίβολα: είναι ηλίου φαεινότερο πόσο λαχταρούν οι πρόσφυγες οι προερχόμενοι από ένα σωρό κράτη να υπηρετήσουν τις Ερντογανικές βλέψεις, με τις τόσο συναρπαστικές αναμνήσεις που τους φέρνει στο νου το πέρασμά τους από την Τουρκία! Έτσι, τρεις χιλιάδες – το πολύ – πρόσφυγες, μαντρωμένοι κι εξαθλιωμένοι, θα καταφέρουν όσα δεν πέτυχαν εκατοντάδες χιλιάδες ξένοι πληθυσμοί που εισέβαλαν ένοπλοι στο ελληνικό έδαφος σε αιώνες περασμένους… να εξαφανίσουν και το νησί και την χώρα από τον χάρτη!
Δε μας “μολύνουν” ούτε οι πρόσφυγες ούτε οι Τούρκοι – και μιλώ τώρα για τους απλούς ανθρώπους, αφήνοντας κατά μέρος τις πολιτικές των εθνικών ελίτ. Μ’ αυτούς που μολύνουν συστηματικά τις ψυχές και τα μυαλά μας να δούμε πώς θα τα βγάλουμε πέρα…
